بررسی اثر دوازده هفته تمرین ترکیبی به همراه تحریک الکتریکی عملکردی براضطراب اجتماعی زنان سالمند مبتلا به استئوپنی

یائسگی و به طبع آن استئوپنی با مشکلات جسمی و روانی مختلفی همراه است. توجه به مسائل مربوط به سلامت زنان سالمند و توسعه راهبردهای پیشگیری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تمرین ترکیبی به همراه تحریک الکتریکی عملکردی بر سطح اضطراب اجتماعی زنان سالمند مبتلا به استئوپنی انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی ۴۵ نفر، با میانگین سنی۶۱/۲۵±۴/۱ سال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین، تمرین+ تحریک الکتریکی و گروه کنترل تقسیم شدند. مداخله برنامه تمرینی شامل ۱۲ هفته و به مدت ۹۰ دقیقه تمرینات مقاومتی (با کش تراباند و وزن بدنی با ۱۲-۸ تکرار، یک تا سه ست و شدت متوسط۱۴-۱۲ مقیاس بورگ) و هوازی به صورت ایروبیک و استپ با شدت ۴۰٪ تا ۷۰٪ ضربان قلب ذخیره (HRR)، و تحریک الکتریکی عملکردی با دستگاه STIMULATOR ۶۲۰ P (NOVIN) از نوع (Fes)،۱۲ جلسه، به مدت ۱۵دقیقه، با فرکانس ۴۵ هرتز، پالس ۳۰۰ میکرو ثانیه، به ناحیه پارا اسپاینال اعمال شد. اضطراب اجتماعی با استفاده از پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور((SPIN مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون انووا و تعقیبی توکی ( در سطح معنا داری (P<۰/۰۵ انجام شد. طبق نتایج حاصل اضطراب اجتماعی و مولفه های ترس، اجتناب، ناراحتی به طور معناداری در گروه تمرین+ تحریک الکتریکی و همچنین گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت(.(p<۰/۰۵ تفاوت معنادرای بین گروه تمرین و تمرین+ تحریک الکتریکی یافت نشد(.(p>۰/۰۵ در کل می توان گفت به کارگیری تمرینات ورزشی ترکیبی به همراه یا بدون تحریک الکتریکی، می تواند در بهبود اضطراب اجتماعی زنان سالمند مبتلا به استئوپنی مفید باشد و تحریک الکتریکی اثر هم افزایی در بهبود اضطراب زنان مسن نداشت.

کلیدواژه ها:

ورزش هوازی ، ورزش مقاومتی ، تحریک الکتریکی ، اضطراب اجتماعی