بررسی مواجه کارگران سمپاش با سم دلتامترین درعملیات سمپاشی ابقایی مالاریا

سم دلتامترین یک سم پیرتروئید است که در برنامه های کنترل استفاده می شود. پوست مهمترین مسیر جذب سموم پیرتروئید م یباشد.استنشاق میست دلتامترین در عملیات سم پاشی خطرناک بوده بطوریکه LC۵٠=2/2mg/lit برای 4 ساعت تماس می باشد. با توجه با کاربرد وسیع دلتامترین و عدم استفاده از وسایل حفاظت فردی هنگام سم پاشی، این مطالعه توصیفی با هدف تعیین مواجه کارگران سمپاش با سم دلتامترین درعملیات مبارزه با مالاریا در سالهای 88 و 89 انجام گرفت. اطلاعات لازم در قالب فرمهای مشخص از 6 شهرستان جمع آوری و آنالیز گردید. تعداد متوسط کارگر در سالهای 88 و 89 به ترتیب 175 و 262 نفر بوده و بطورمتوسط 33/38% کارگران در دو راند متوالی سمپاشی حضور داشته اند. هر کارگر بطور متوسط روزانه ( 8 ساعت غیر مداوم) عملیات سم پاشی را توسط 6 تا 8 پمپ حاوی سم با غلظت حدود (780mgr/lit) انجام میدهد و بطور متوسط در هر راند 84 تا 126 پمپ حاوی سم را در مدت 13 تا 15 روز تخلیه میکند.بنابراین بطور روزانه با مقادیر بالایی از میست دلتامترین در تماس می باشد. بطور قطع این میزان مواجهه مستلزم پیش بینی یک برنامه حفاظتی مناسب برای کارگران در پیشگیری از مخاطرات سم در مناطق مالاریاخیزمی باشد.

کلیدواژه ها:

کارگران سمپاش ، مالاریا ، دلتامترین