شناسایی مالک آفرینه های هوش مصنوعی در حقوق ایران

در گذشته وقتی افراد با واژه ی «مالک» روبه رو می شدند، بیدرنگ این لفظ را برای انسان معتبر می دانستند ولی به مرور زمان و فرض یا اعطای شخصیت به بعضی از عناوین یا نهادها، وصف ملکیت و مالک شدن برای آنها نیز معقول شناخته شد. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ظهور هوش مصنوعی، مسائل حقوقی جدید و چالش انگیزی طرح گشته و از جمله ی آنها، امکان سنجی مالکیت برای هوش مصنوعی نسبت به آثار آن میباشد. برایناساس پرسش اصلی تحقیق حاضر آن است که آیا هوش مصنوعی را میتوان مالک آفرینههای خود دانست یا آنکه هوش مصنوعی صرفا ابزاری است در دست سازنده یا کاربر آن و بالتبع، همان سازنده یا کاربر، مالک داده های تولیدی هوش مصنوعی خواهد بود؟ نگارندگان با روش توصیفی- تحلیلی، پس از مطالعه و تدقیق در آثار پژوهشگران بدین مهم دست یافتند که در حقوق ایران و طبق قوانین موجود، امکان اعطای شخصیت به هوش مصنوعی وجود دارد و مالک دانستن آن نسبت به آثار و پدیده های تولیدی، امری امکان پذیر می باشد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مالکیت ، شخصیت ، آثار و آفرینه های هوش مصنوعی ، حقوق ایران