تغییرات ایزوتوپی گوگرد در کانیهای سولفیدی کانسارهای سرب و روی عمارت و موچان، جنوب غرب اراک

کانسارهای سرب و روی عمارت و موچان در بخش میانی کمربند ملایر -اصفهان قرار گرفتهاند. این کانسارها درون سنگ آهکهای کرتاسه زیرین متعلق به یک توالی از رسوبات کم عمق دریایی، تشکیل شدهاند. کانیسازی در این کانسارها از نوع پرکننده فضای خالی است. کانیسازی بهطور عمده شامل اسفالریت، گالن، پیریت و مقادیر اندکی کانیهای سولفیدی δ34S کالکوپیریت است. بر اساس توالی پاراژنتیکی، دو نسل اسفالریت و گالن شناسایی شد. مقادیر 11 + در هزار تغییر میکند. بر اساس این نتایج، به احتمال زیاد گوگرد مورد نیاز برای کانیسازی سولفیدها / 4+ تا 6 / از 8 121/1°C از آب دریای کرتاسه زیرین تامین شده است. دمای ایزوتوپی دو جفت گالن-اسفالریت در کانسار عمارت از 134/4° ) کمتر است. بر C) 112/8° در مرحله دوم تغییر مییابد که از دمای ایزوتوپی کانسار موچان C در مرحله اول تا دمای ایزوتوپی و شواهد بافتی، گوگرد احیایی توسط احیای حرارتی-شیمیایی سولفات آب دریا ،δ34S اساس مقادیر تشکیل شده است.

کلیدواژه ها:

ایزوتوپ ، گوگرد ، گالن ، اسفالریت ، عمارت ، موچان