نقش رهبری خدمتگزار در سازمان ها

رهبری خدمتگزار فلسفه و سبک رهبری است که هدف آن ارائه خدمت به کارکنان سازمان از سوی مقامهای مافوق می باشد. این سبک رهبری تئوری های کلاسیک سلسله مراتب عمودی سازمان را به چالش کشیده است . براساس تئوری های سنتی رهبری مبتنی بر مدل سلسله مراتبی بوده اند. یعنی قدرتی در بالای سازمان وجود داشته که دستورات را از بالا به پایین دیکته می کردند. پیروان نیز در سطوح پایینتر به عنوان یک عضو سازمانی ، ملزم به پیروی از این دستورات بوده اند.واژه رهبری خدمتگزار یا Servant leadershipدر سال ۱۹۷۰ توسط رابرت گرین لیف در مقاله ای تحت عنوان “خدمتگزار در نقش رهبر ”ابداع شد. این سبک از رهبری بیش از آنکه قابل آزمایش و جنبه تئوریک داشته باشد، بیشتر فلسفی است . همچنین به عنوان یک رویکرد بلندمدت، به لحاظ ایجاد تغییر و تحول در زندگی و حیطه شغلی به شمار می آید. مفهوم رهبری خدمتگزار در اصل از نظریه رهبری کاریزماتیک ناشی می شود. طبق نظر بسیاری از صاحبنظران، انگیزش اولیه برای رهبری ، میل به خدمت است .فلسفه این سبک رهبری ، توجه داشتن به دیگران و توانایی بالا برای خدمت کردن به آنان است . رهبران خدمتگزار روی خدمت رسانی به دیگران تاکید می کنند و منافع شخصی را فدای منافع دیگران می کنند. به این ترتیب افراد از درایت و اختیار و سلامت بیشتری برخوردار می شوند و خودشان تبدیل به رهبرانی خدمتگزار می شوند. این شیوه از رهبری سازمانی در کنار رهبری اصیل و نقطه مقابل رهبری زهرآگین است . نظر به اهمیت موضوع در این مقاله کوشش شده است تا رهبری خدمتگذار تشریح و مفهوم سازی شود.

کلیدواژه ها:

رهبر ، سازمان ، فلسفه تئوریک ، خدمت ، منافع