بررسی جنبه های حقوقی ادغام هوش مصنوعی در آموزش

این مقاله سعی دارد به بررسی مسائل حقوقی پیرامون به کارگیری فناوری های هوش مصنوعی در آموزش به ویژه مدارس سنتی بپردازد. ما اسناد و پژوهش هایی را مورد مطالعه قرار دادیم که تلاش دارند به یک اجماع بر روی زیربنایی نظری در وضع قوانین پویا برای تولید هوش های مصنوعی و عرضه عمومی آن ها به عنوان ابزارهای آموزشی در نظام های آموزش رسمی و غیر رسمی دست یابند. یکی از اهداف ما شناسایی و تنظیم مجموعه ای از عوامل قانونی و حقوقی است که قبل از تدوین آیین نامه های آموزشی، بهتر است به آن ها توجه شود. نتایج این بررسی نشان می دهد که در حوزه ی آموزش مدرسه ای ، توجه کمتری به تنظیم مقررات صورت گرفته و بیم آن وجود دارد که مقررات عام فعلی که غالبا عام و کلی هستند برای ادغام هوش مصنوعی در آموزش نامناسب، با روح حاکم بر فضاهای آموزشی ناسازگار و حتی بعضا آسیب زا و محدود کننده باشند. همچنین در این مقاله اسناد مربوط به تدوین قوانین بالا دستی در حوزه هوش مصنوعی بررسی شد که شامل اسناد داخلی و بین المللی است. از خروجی این بررسی ها یک مدل تقنین تعاملی و پویا برای وضع مقررات لازم در مواجهه ی مولفه های نظام های آموزشی با فناوری هوش مصنوعی پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، AI ، آموزش ، حقوق و مقررات آموزشی