مکان یابی بهینه گسترش کالبدی شهر سردشت با استفاده از روش های ترکیبی و فرآیند انتقال شبکه فازی سامانه اطلاعات مکانی

از آنجایی که زمین­های پیرامون شهری به ویژه در شهرهای ایران به عنوان محیط پشتیبان شهر مورد توجه اند و در عین حال بخش زیادی از شهرهای ایران در پس کرانه زمین­های کشاورزی و عوارض و پدیده های طبیعی و انسانی ایجاد شده اند، بنابراین توجه به تعیین جهتی مناسب برای رشد و توسعه آتی شهر اهمیت بسیاری دارد. از این رو، هدف پژوهش حاضر، مکان یابی بهینه گسترش کالبدی شهر سردشت با استفاده از روش های ترکیبی و فرآیند انتقال  شبکه فازی سامانه اطلاعات مکانی می باشد. روش پژوهش حاضر  با توجه به هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی است. جهت رسیدن به هدف پژوهش لایه ­های اطلاعاتی مختلف از جمله ارتفاع، درصد شیب، جهت دامنه، فاصله از معابر اصلی، فاصله از مرکز شهر، فاصله از مناطق حفاظت شده جنگلی، فاصله از منابع آب، کاربری اراضی، فاصله از آبراهه و فاصله از گسل به محیط نرم افزار ARC GIS وارد شده  و  ضمن تجزیه و تحلیل آن­ها در پایگاه اطلاعاتی سیستم اطلاعات جغرافیایی با استفاده از  فرآیند تحلیلی شبکه ای فازی (FANP)،  اراضی مناسب توسعه­ی فیزیکی آتی شهر سردشت مشخص شد. نتایج پژوهش نشان داد بر مبنای نقشه­ی هم­پوشانی به دست آمده که حاصل مدل ANP فازی و فرآیند تحلیلی شبکه ای فازی (FANP) است، بهترین اراضی جهت توسعه­­­ ی آتی شهر سردشت با توجه به موقعیت مکانی شهر به صورت پراکنده در قسمت­های جنوب­، جنوب غربی، شمال شرقی و غرب قرار گرفته است. همچنین نامناسب ترین قسمت ها در این زمینه در محدوده­ی شرق، شمال غرب و قسمت­های از غرب شهر به صورت پراکنده قرار دارند.

کلیدواژه ها:

Physical development ، Crisis management ، Geographic information system ، ANP ، Sardasht ​​​​​​​ ، توسعه فیزیکی ، مدیریت بحران ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، ANP ، شهر سردشت