بررسی جایگاه توانمندی های تربیتی خانواده در تعاملات خانواده و مدرسه

هدف این پژوهش، بررسی جایگاه توانمندی های تربیتی خانواده در تعاملات خانواده و مدرسه است. پژوهش به روشکتابخانه ای و با استناد به شواهد نظری و تجربی انجام شده است. در این پژوهش ، ضمن بررسی زمینه های تعامل وهمکاریبین خانه و مدرسه ، استدلال شد که موانع تعامل خانه و مدرسه تحت تاثیر موانع در سطح ساختار و عامل هستند. عدم اعتمادو نبود موقعیت های برانگیزاننده، تغییرات سریع برنامه های درسی و آموزشی، ساختار نظام آموزشی کشور و نبود تبلیغاتمناسب توسط رسانه های عمومی در ترویج فرهنگ مشارکت در مدارس، به عنوان مهمترین موانع تعامل خانه و مدرسه درسطح ساختار و نگرش سطحی به انجمن اولیا و مربیان، عدم شناخت اولیا از اهداف و کارکردهای مدرسه، وضعیت نامناسباقتصادی خانواده ها از موانع تعامل خانه و مدرسه در سطح عامل معرفی شدند.با توجه به اینکه اصل توانمندسازی والدینباعث بهبود مستمر کارکرد خانه و مدرسه و در نهایت جامعه می شود، اصلاح ذهنیت سیاستگذاران نظام آموزشی و خانواده هادر خصوص تبیین دقیق مشارکت فعال خانواده ها در سطح محلی، ملی و فراگیر یکی از راهکارهای ارائه شده در این پژوهش بهجهت رفع موانع تعاملات خانه و مدرسه ارائه شده است، همچنین توانمند سازی مداوم اولیاء و مدیران آموزش و پرورش درسطوح مختلف با هدف توسعه و تقویت مشارکت و ارتقای فرهنگ شورایی راهکار مناسبی برای حل این مساله است. نتایجپژوهش نشان می دهد ، تقویت توانمندی های تربیتی خانواده با آموزش مهارت های ارتباطی ، مهارت های حل مساله، تنظیماحساسات و خودکنترلی نقش موثری در افزایش تعاملات خانواده و مدرسه به عنوان دو عامل اصلی در فرآیند آموزش وپرورش دانش آموزان است که نقش حیاتی در توسعه شخصیت، پیشرفت تحصیلی و رشد اجتماعی آنها ایفا میکنند. اینتعاملات با هدف ارتقاء کیفیت آموزش و تربیت و دستیابی به اهداف مشترک بین خانواده و مدرسه برقرار می شوند.

کلیدواژه ها:

توانمندی های تربیتی ، تعاملات ، خانواده ، مدرسه