طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای شخصیت خودشیفته در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای خودشیفتگی بود. نمونه این پژوهش شامل ۳۱۴ نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود که به روش تصادفی چندمرحله­ای انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه شیوه­های فرزندپروری، پرسشنامه سبک­های دلبستگی بزرگسال، پرسشنامه تروماهای اوایل زندگی، پرسشنامه شخصیت خودشیفته، پرسشنامه پرخاشگری و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم­افزار SPSS ویراست ۱۶ و AMOS ویراست ۱۶ انجام گرفته است. هم­چنین جهت آزمودن فرضیه­های واسطه­ای از روش بوت استراپ استفاده شد. نتایج نشان دادند که الگو با برخی اصلاحات از برازش خوبی با داده­ها برخوردار بود. بر اساس نتایج ارزیابی مدل ساختاری شیوه فرزندپروری مستبدانه هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم از طریق سبک دلبستگی اجتنابی بر خودشیفتگی اثر مثبت دارد. شیوه فرزندپروری مقتدرانه نیز به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق سبک دلبستگی ایمن بر خودشیفتگی اثر منفی دارد. تروماهای اوایل زندگی نیز به صورت مستقیم بر خودشیفتگی اثر مثبت دارد. همچنین خودشیفتگی بر پرخاشگری و ناسازگاری اجتماعی اثر مثبت دارد. درباره­ مضامین درمانی و آموزشی نتایج و مدل ارائه شده خودشیفتگی در پژوهش حاضر به تفصیل بحث شده است.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی ، شیوه های فرزندپروری ، تروماهای اوایل زندگی ، سبک های دلبستگی ، پرخاشگری