تاثیر ۸ هفته تمرین HIIT بر میزان پرخاشگری زنان دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی شهر کرمانشاه

دیابت به دلیل عوارض بسیاری که داردیکی از عوامل تنش زای عمده و واقعی در زندگی است و عدم کنترل آن منجر رفتارهای نامناسب اجتماعی از جمله پرخاشگری می شود. به نظر می رسد برخی ورزشها بتوانند میزان پرخاشگری را کاهش دهند. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ورزش HIIT بر میزان پرخاشگری بیماران دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی شهر کرمانشاه می باشد. این مطالعه روی ۲۰ زن دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی در شهر کرمانشاه انجام شد. ۲۰ زن دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی به عنوان نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی براساس گرید کبد چرب به دو گروه تمرین HIIT و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل در طی پژوهش فعالیت ورزشی منظم نداشتند. بیماران در گروه تمرین به مدت دو ماه، سه روز در هفته روی دوچرخه ثابت تمرین HIIT را انجام دادند. برای بررسی میزان پرخاشگری از پرسشنامه ۲۹ سوالی باس و پری ( ۱۹۹۲) در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. متغیرها در پیش آزمون تفاوت معناداری نداشتند. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت معناداری بین تمامی زیرمقیاسهای پرسشنامه و پرخاشگری کلی بین دو گروه در پس آزمون وجود دارد (۰۵/۰.(p≤ آزمون t وابسته در گروه تمرین HIIT نشان داد که تمامی زیر مقیاسها و پرخاشگری کل از پیش آزمون به پس آزمون کاهش معناداری داشت (۰۵/۰.(p≤ نتایج آزمون t وابسته برای گروه کنترل نشان داد که زیرمقیاسهای پرخاشگری کلامی ، خشم و خصومت و پرخاشگری کلی از پیش آزمون به پس آزمون افزایش معناداری داشتند (۰۵/۰.(p≤ میزان آلفای کرونباخ پرسشنامه در نمونه های پژوهش ۸۳/۰ بود. با توجه به یافته های پژوهش حاضر انجام تمرین HIIT به مدت دوماه توانسته است میزان پرخاشگری را کنترل کرده و حتی کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری کلامی ، NAFLD ، تمرین تناوبی .