بررسی رابطه یادگیری الکترونیک با انگیزش در دانش آموزان حاشیه نشین دوره دوم متوسطه بهارستان ۲

پژوهش حاضر با هدف رابطه یادگیری الکترونیک با انگیزش در دانش آموزان حاشیه نشین دوره دوم متوسطه بهارستان ۲ انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ ماهیت پژوهش، در زمره پژوهشهای کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان حاشیه نشین دوره دوم متوسطه بهارستان۲ به تعداد ۱۸۲۷۳ نفر بود. نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونه گیری خوشه ای به تعداد ۳۷۹ نفر انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های؛ یادگیری الکترونیک واتکینز و همکاران (۲۰۰۴)، انگیزش توان، چین و شی (۲۰۰۵) که دارای روایی و پایایی قابل قبولی بودند، استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی ( آزمون T و ضریب همبستگی) استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان انگیزش دانش آموزان حاشیه نشین دوره دوم متوسطه متوسط به بالا بود. همچنین یادگیری الکترونیکی بر انگیزش تاثیر مستقیم داشت با توجه به یافته ها بدیهی است که مطالعه یادگیری الکترونیک نوجوانان (دانشآموزان حاشیه نشین دوره دوم متوسطه) به دلیل نقش پررنگ آن در بهبود انگیزش و پیشرفت تحصیلی و یادگیری آنها اجتناب ناپذیر است که سیاستگذاران و برنامهریزان آموزشی بر آنها باید توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیک ، انگیزش ، دانش آموزان حاشیه نشین بهارستان .۲