تاب آوری در حوزه مسکن شهری (مطالعه موردی شهر سقز)

تاب آوری یکی ازمفاهیم مهم و حیاتی در علوم مختلف است که در سال های اخیر تبدیل به یک مفهوم مطرح در تجزیه و تحلیل سیستم های پویا شده است و یکی از مسایل عمده در حیطه تاب آوری، تاب آوری در حوزه مسکن شهری است که بیش از پیش مورد توجه می باشد. پژوهش مربوطه با هدف اصلی بررسی تاب آوری در حوزه مسکن شهری سقز انجام شده است. روش انجام تحقیق، توصیفی - تحلیلی با تاکید بر جنبه کاربردی است. در این پژوهش سطح تحلیل و ارزیابی" محله" است و داده های به کاررفته، براساس معیارهای موثر در ارزیابی تاب آوری در حوزه مسکن شامل۳معیار اصلی (اقتصادی، اجتماعی، کالبدی (بیرونی و کالبدی درونی)) و ۲۴ زیرمعیار بوده است که برای انجام تحلیل های لازم ابتدا شعاع عملکردی معیار کالبدی بیرونی با مدل تحلیل شبکه در سیستم اطلاعات جغرافیایی مشخص گردیده است و داده های مربوط به سایر معیارها با استفاده از برداشت میدانی و اطلاعات آماری سال ۱۳۹۵جمع آوری و سپس برای وزن دهی اولویت ها بر اساس اهمیت و نیاز شهروندان، در ماتریس سلسله مراتبی AHP وزن دهی شدند و سپس برای انجام تحلیل های جدی در مدل تودیم مورد استفاده قرارگرفتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که باتوجه به معیارهای ارزیابی تاب آوری در حوزه مسکن محلات رسمی ۲۲ گانه شهر سقز، محلات ۲۲، ۳ ، ۲ ، ۲۱، ۱۵، ۱۴، ۱، ۵، ۹، که در جنوب غربی، تاحدودی غرب و شمال شهر واقع شده اند از تاب آوری قابل قبولی برخوردارند و محلات ۱۶، ۱۷، ۶، ۱۲، ۱۹و ۱۸ که در جنوب غربی ، قسمتی از شمال شرقی و غربی شهر واقع شده اند از تاب آوری غیر قابل تحمل و نامناسبی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاب آوری در حوزه مسکن ، مدل تودیم ، محلات رسمی شهر سقز ، تحلیل شبکه