تحلیلی از وضعیت شکاف در فرایند توسعهیافتگی شهرستانهای استان لرستان به تفکیک شاخصهای بهداشتی درمانی و کشاورزی

توجه به رهیافت توسعه موزون منطقهای، کاهش ناهمگونی و نابرابریهای منطقهای و بخشی، سیاستگذاری و برنامهریزی منطقه-ای برای تحقق هدفهایی که بر حسب ویژگیهای ساختاری، امکانات و محدودیتهای هر منطقه، تغییر میکنند، مستلزم مطالعهو شناخت خصوصیات هر منطقه با توجه به جایگاه آن در کل سیستم منطقه است.از طرفی کاهش محرومیت و نابرابری مناطق به دلیل داشتن تبعات اقتصادی و سیاسی، امری مهم و در خورتوجه بهشمار میرود، از این رو پژوهش حاضر بر آن است تا با روشتوصیفی و تحلیلی و با بهرهگیری از مدل ترکیبی توسعه انسانی HDI و با استفاده از 11 شاخص در زمینه کشاورزی 11 شاخصدر زمینه بهداشتی درمانی به تعیین و تحلیل سطوح برخورداری شهرستانهای استان لرستان پرداخته بپردازد؛ نتایج نشان میدهد - در که شهرستانهای استان، به لحاظ برخورداری از شاخص مورد مطالعه تفاوت وجود دارد و آنها را میتوان در سه سطح محروم،نیمه برخوردار و برخوردار سطح بندی کرد. در شاخص کشاورزی شهرستان سلسله در سطح برخوردار، شهرستانهای ازنا، پلدختر ودلفان در سطح نیمهبرخوردار و شهرستانهای کوهدشت، دورود، بروجرد و خرمآباد در سطح محروم از شاخصهای مورد بررسی قرار دارند. و در شاخص بهداشتی درمانی شهرستانهای شهرستانهای الیگودرز، خرمآباد، ازنا، پلدختر و سلسله در سطح نیمه -برخوردار و شهرستانهای بروجرد، دلفان، کوهدشت و ازنا در سطح محروم سطحبندی شدهاند. بررسیها نشان میدهد لزوم توجهبه برنامهریزی غیرمتمرکز بر اساس منابع و محدودیتها به منظور نیل به توسعه و پیشرفت متعادل و یکپارچه منطقهای، در استان ضرورتی اجتناب ناپذیراست .

کلیدواژه ها:

توزیع فضایی ، تحلیل توسعه ، استان لرستان ، شاخص ترکیبی توسعه انسانی ، برنامهریزی منطقهای