اخلاق اجتماعی از منظر قرآن و عترت در دو سطح جامعه شناسی خرد و کلان اسلامی

با بررسی جامعه شناختی جوامع غربی و بعضی از جوامع شرقی مشخص می گردد که متناسب با پیچیده شدن و گسترش نظام هایاجتماعی مدرن، شکل تعاملات اجتماعی نیز متحول گشته و ساختار جدید اخلاق اجتماعی بر این نوع از جوامع حکم فرما گردیده است.مشهودترین جنبه در این زمینه سکولاریزه شدن و جدای بشر از فطرت اصلی خویش است و نتیجه پایانی چنین شرایطی شکل گیری وگسترش فرقه های مختلف در قالب هیپی گری، شیطان پرستی و غیره است، که نوع جدیدی از اخلاق اجتماعی را بر مبنای سکولاریسم وبی قیدی پیشنهاد و اجرا می کنند. از سوی دیگر با توجه به نتیجه پایانی چنین شبکه اخلاق اجتماعی مشخص می گردد که در عرصهواقعیت نظریات آنان با شکست مواجه شده و گویای ادعای ما نیز آمار بالای خودکشی و بیماری های روانی در آن جوامع است. لذا در اینمقاله سعی بر آن شده است تا بر اساس قرآن و عترت الهی نوع جدیدی از ساختار روابط و اخلاق اجتماعی در دو سطح خرد و کلان ارائهگردد. مبانی نظری مورد استفاده در این مقاله نگرش جامعه شناختی برگرفته از قرآن و احادیث و سیره پیامبر اکرم و امامان معصوم (ع)بوده و روش مورد استفاده نیز توصیفی و از نوع اسنادی و کتابخانه ای می باشد. نتایج نیز گویای آن بود که در سطح خرد اخلاق اجتماعیداشته و در سطح کلان نیز مدل ارائه « روابط گرم نابرابر » با توجه به قرآن، عترت الهی مدل اخلاقی پیشنهادی، جهت گیری رو به سویشده مکتب قرآن و عترت جهت نیل به سعادت اجتماعی بر مبنای؛ لزوم کسب معرفت، لزوم توجه به علم آموزی، لزوم توجه به هم سنخبودن زن و مرد در آفرینش، لزوم جهاد در عرصه معیشتی و پرهیز از تنگدستی، لزوم حفظ همبستگی و پرهیز از تفرق، لزوم حفظ صداقتو اجتناب از نفاق و دورویی، توجه به بخشندگی و صدقه خواری، لزوم برپایی عدالت و استمرار آن، احترام به حقوق یکدیگر، بجا آوردن امربه معروف و نهی از منکر، توجه به مشورت جویی و پرهیز از خودرأیی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، عترت ، اخلاق اسلامی