افزایش بهره وری سازمان با تاکید بر بهره وری نیروی انسانی در سازمان های دانشی

سازمانها مجموعه ای از عوامل انسانی، ساختاری و فرهنگی هستند که در راستای تحقق هدفهای از پیش تعیین شده در تعاملند. بهره گیری از توانمندیهای افراد و سوق دادن آنها به سوی یک هدف مشترک بی ارتباط با نگرش و سبک مدیریت مدیران نیست. در سازمانهای امروزی توانمند کردن، برانگینختن و مشارکت دادن افراد در امور داخلی یکی از برنامه های حیاتی مدیریت هر مجموعه تلقی می گردد. برخلاف سازمانهای سنتی، سازمانهای امروزی به کارکنانی نیاز دارند که بتوانند تصمیم بگیرند و راه حلهای تازه ای برای مسائل پیدا کنند. با توجه به ا همیت نیروی انسانی در یک سازمان و نقش وی در رشد و تحقق اهداف سازمانی، پرداختن به مبحث بهره وری کارکنان یکی از مهمترین دغدغه های مدیران امروزی است. امروزه بهره وری، شاخص استفاده مؤثر، مفید و کارا از منابع گوناگون، صرفاً به عنوان یک معیار با شاخص اقتصادی مطرح نیست، بلکه به عنوان یک فرهنگ و نگرش به کل زندگی است که جنبه های مختلفی را در بر گرفته و منشاء بسیاری از تغییرات و تحولات اساسی است. افزایش مشاغل مبتنی بر خلق و استفاده دانش، جهانی شدن، رقابت، نوآوری موفق، سازمان دهی مجدد، کوچک کردن ساختار و اشتراک گذاردن بهترین عملکردها همه و همه مواردی هستند که سازمانها را به سمت پیاده سازی، مدریرت دانش سوق خواهند داد. در این مقاله ابتدا با مفاهیم بهره وری آشنا می شویم، سپس بهره وری نیزوی انسانی را مورد بررسی قرار داده و مهمترین عوامل مؤثر در افزایش و کاهش بهره وری نیروی انسانی مطرح نموده و پس از تشریح سازمان و بهره وری، مدیریت دانش در بهره وری سازمان را تشریح می نمائیم. نتایج حاکی از این است که رشد بهره وری بر بسیاری از پدیدده های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی شامل تورم، بهبود سطح زندگی، رشد اقتصادی و قدرت رقابتی اثر گذاشته و از آنها اثر می پذیرد. به این دلیل، بسیاری از کشورها بویژه کشورهای در حال توسعه با انجام سرمایه گذاریهای گسترده به دنبال ارتقاء و گسترش بهره وری و در نتیجه دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی هستند.

کلیدواژه ها:

بهره وری سازمان ، بهره وری نیروی انسانی ، سازمان های دانشی