جایگاه هوش مصنوعی در تضمین حقوق بشر در فضای سایبر

زمینه و هدف: هدف از مقاله حاضر تبیین جایگاه هوش مصنوعی در تضمین حقوق بشر در فضای سایبر است.روش تحقیق: در مقاله حاضر سعی براین است تا با روش توصیفی- تحلیلی و مطالعه کتابخانه ای به بررسی جایگاه هوش مصنوعی پرداخته و تضمین هوش مصنوعی در فضای سایبر از طریق فناوری هوش مصنوعی را مورد تجزبه و تحلیل قرار داد.یافته های تحقیق: امروزه توسعه پرشتاب فناوری هوش مصنوعی، ابعاد گوناگون حیات بشر را تحت تاثیر قرار داده است. نظام بین المللی حقوق بشر و حقوق بین الملل معاصر نیز به عنوان دو عرصه مهم از زیست اجتماعی و بین المللی انسان امروز، از تحولات هوش مصنوعی مصون نبوده و نیست. هوش مصنوعی به عنوان عامل شکل دهنده به محیط دیپلماسی، پتانسیل تغییر بنیادین نظم و سلسله مراتب قدرت بین المللی را دارد. این امر امنیت و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران را تهدید میکند و تنها راه مقابله کنشمند این است که ایران در فرایند قانونمندکردن و هنجارسازی برای هوش مصنوعی حضور داشته باشد و فناوری هوش مصنوعی را به عنوان موضوع و ابزار دیپلماتیک مورد توجه قرار دهد.نتیجه گیری: به کارگیری هوش مصنوعی در مصادیق گوناگون از حقوق شناخته شده در نسلهای چندگانه حقوق بشری (نسل اول، دوم و سوم ) تاثیرات مثبت و منفی دارد و قابلیت آن را دارد که به منزله یکی از مصادیق نسل چهارم حقوق بشر (دکترین فناوری) در نظر گرفته شود؛ همچنین به منظور رفع مسائل و تاثیرات منفی احتمالی اقدامات قانونی در سطح ملی و بین المللی با هدف قاعده گذاری و تقویت فرایندهای مشارکتی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

حقوق بشر ، هوش مصنوعی ، فضای سایبر