تدوین و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری پزشکی (مطالعه موردی: کلانشهر شیراز)

گردشگری پزشکی به پدیده بین المللی سفر شخصی که؛ اغلب گردشگران مسافت­های طولانی را برای دسترسی به خدمات بهداشتی- درمانی که به علت هزینه­های بالا، انتظارهای طولانی مدت، فقدان بیمه­ها، محدودیت استفاده از خدمات و عدم دسترسی به خدمات درمانی در مبدا طی می­کنند، اطلاق می­شود. بسیاری از کشورها هم اکنون در حال ایجاد طرح­های کاربردی و قانونی خدمات رسانی و برنامه ریزی برای توسعه این صنعت هستند. اما ارزانبودنقیمتخدماتپزشکیایراننسبتبهسایر کشورهایجهان، کیفیتمناسبو برابریآنباجدیدترین شیوه هایعلمطبدرجهانازمهم تریندلایلیاستکه می تواندگردشگریپزشکیرادرایرانرونقدهد. به همین منظور پژوهش حاضر درصدد است تا با استفاده از رویکردی تلفیقی از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره در محیط فازی نظیر دیمتل فازی(FDEMATEL)، فرایندتحلیلشبکهای فازی(FANP) و فرایندتحلیلسلسلهمراتبی(AHP) و با تلفیق آن ها در مدل استراتژیک SWOT، به تدوین و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری پزشکی در کلانشهر شیراز بپردازد. درراستایدستیابیبهاینهدف ضمنمروریجامعبرادبیاتموضوعمرتبطباپژوهشحاضرازنظراتتعداد۲۰نفرازکارشناسانوخبرگانگردشگری پزشکیاستفادهشدهاست. یافته های حاصل از تلفیق تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره در محیط فازی با مدل SWOT، نشان داد که بین نتایج دو روش استفاده شده در این پژوهش، یعنی رویکرد تلفیقی ANP و DEMATEL فازی و رویکرد AHP، در خصوص اولویت بندی عوامل هر یک از ابعاد SOWT و رتبه بندی مولفه های استراتژی ها اختلاف وجود دارد، اما در خصوص اولویت بندی استراتژی ها اگر چه بین وزن دو روش اختلاف وجود دارد اما اولویت بندی دو روش یکسان است؛ به طوری که در هر دو روش، استراتژی تهاجمی(SO) به عنوان اولویت نخست و استراتژی های تنوع(ST)، تدافعی(WT) و بازنگری(WO) به ترتیب در اولویت های بعدی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

گردشگری پزشکی ، تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره فازی ، راهبردها ، کلانشهر شیراز