تاثیر آموزش اندیشه ورزی بر مهارت های فراشناخت حالتی دانش-آموزان

این تحقیق با هدف مطالعه­ی اثربخشی اندیشه ورزی بر فراشناخت حالتی دانش آموزان دوره­ی متوسطه صورت گرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح آزمون مقدماتی و نهایی با گروه کنترل بود. جامعه­ی آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه دوم دوره­ی متوسطه­ی آموزش و پرورش شهرستان رودسر (۲۰۵ نفر) در سال تحصیلی ۹۲- ۱۳۹۱ بوده است. که ۳۰ نفر از آنها با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی ۱۵ نفر اعضای گروه آزمایش را تشکیل دادند و به همین تعداد، از طریق همتاسازی (از لحاظ نمره­ی حاصل از آزمون خلاقیت عابدی و معدل سال گذشته) در گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار این تحقیق، پرسشنامه­ی فراشناخت حالتی دانش آموزان بود که از ۲۰ عبارت و چهار زیر مقیاس آگاهی، راهبرد شناختی، برنامه ریزی و بررسی خود تشکیل شده است. با توجه به تایید روایی آن توسط (O Neil & Abedi, ۱۹۹۶) و (Salarifar, ۲۰۱۱)، مقدار پایایی آن با آلفای کرونباخ در چهار زیر مقیاس آگاهی، راهبرد شناختی، برنامه ریزی و بررسی خود ۷۸/۰، ۷۷/۰، ۷۸/۰ و ۷۳/۰ محاسبه شد. یافته­های حاصل از اجرای آزمون مانکوا نشان داد که بین دو گروه از لحاظ هر چهار متغیر وابسته تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارتی برنامه­های آموزش اندیشه ورزی باعث بهبود آگاهی، راهبرد شناختی، برنامه­ریزی و بررسی خود می­شود.

کلیدواژه ها:

اندیشه ورزی ، بررسی خود ، راهبرد شناختی ، فراشناخت حالتی