مدیریت پسماند و تولید انرژی پاک در استان کرمانشاه

در دو سده اخیر به علت افزایش جمعیت، توسعه شهرنشینی، رشد صنعت و فناوری، نیاز به انرژی افزایش یافته است. به موازات این پیشرفت ها، تأمین انرژی پایدار به ویژه با استفاده از فضولات دامی و ضایعات کشاورزی به چالشی جدی مبدل شده است. این در حالیاست که این منابع به عنوان عمده ترین منبع تولید بیوگاز، به وفور در مناطق روستایی یافت می شود که در حال حاضر، افزون برپراکندگی در محیط روستا و آلودگی های فراوان، به واسطه عدم دسترسی روستاییان به سوخت های فسیلی، فضولات دامی در کنار هیزم به عنوان سوخت مرسوم مورد استفاده قرار می گیرد وضایعات کشاورزی نیز همچنان بلااستفاده رها می شود. از طریق تولیدبیوگاز با استفاده از فضولات دامی، انسانی و ضایعات کشاورزی، علاوه بر پاکیزگی محیط روستا و تولید بیوگاز جهت مصارف پخت و پزروستاییان، که 06 درصد انرژی مصرفی خانوارهای روستایی را به خود اختصاص می دهد، کودی غنی و بهداشتی برای مزارع کشاورزی نیز تولید خواهد شد که به علت فرایند تخمیر بی هوازی، عاری از بذر علف های هرز و سایر پاتوژن ها می باشد. هدف از این نوشتارکهبه صورت مطالعه ای می باشد، بررسی استفاده از فناوری بیوگاز برای تأمین بخشی از انرژی مصرفی جوامع روستایی کشور، از یکمنبع انرژی ارزان قیمت و حل مشکلات زیست محیطی ناشی از عدم مدیریت صحیح جمع آوری و دفع فاضلاب و فضولات روستایی است. در این راستا، سه مرکز تولید محصولات سالم روستاها در شهرستان های صحنه، روانسر و سرپل ذهاب استان کرمانشاه که از نظردامپروری و تولید فضولات دامی وضعیت مناسبی دارند صوررت گرفته است. این مراکز همگی در جوار روستاهای استان مشغول فعالیت خواهند بود، بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بیوگاز ، کرمانشاه ، توسعه پایدار