بررسی تطبیقی امثال و مثل نماهای عربی و کردی: در مجمع الامثال میدانی با په ندی پیشینیان ملا غفور دباغی

مثل یا همان ضرب المثل، یکی از قدیمی­ترین گونه­های ادبی شناخته شده است که از اجداد و نیاکان، سینه به سینه و بدون هیچ­گونه دخل و تصرفی به ما رسیده است. گنجینه امثال زبان­های عربی و کردی، سرشار از اصول اخلاقی و مبانی معرفتی بوده و برتابنده آداب و رسوم این دو ملت­ است و می­توان غنای فرهنگی و علمی را در ضرب المثل­های این دو زبان­ شاهد بود. تاثیر و تاثر میان دو ملت عرب و کرد، در حوزه های مختلف، به ویژه در حوزه ی ادبیات شفاهی (امثال و حکم) به وضوح به چشم می‎خورد. ابوالفضل میدانی، ادیب و لغوی و نحوی مشهور قرن پنجم و آغاز قرن ششم هجری نویسند ه کتاب مجمع­الامثال عربی  است. ملا غفور دباغی ادیب معاصر کرد نیز نویسنده کتاب مشهور په­ندیپیشینیان کردی است. این پژوهش درصدد است با مطالعه ضرب المثل های عربی و کردی دو کتاب ارزشمند مجمع الامثال و په­ندیپیشینیان اشتراکات و تفاوت­های امثال را در این دو کتاب بیان کند. پژوهش حاضر با روش تحلیلی-توصیفی و با رویکرد تطبیقی به مقایسه برخی از ضرب المثل­های عربی و کردی از نظر محتوا و مضمون پرداخته و نشان داده است این امثال، به دلیل اشتراکات فرهنگی، تجربه­های مشترک دو ملت، نزدیکی جغرافیایی و شیوه زندگی، دارای مضامین بسیار نزدیک به هم بوده اند که می تواند نشان از تاثیرپذیری زبان و ادبیات کردی از زبان  و ادبیات عربی باشد.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، امثال عربی ، پند کردی ، میدانی ، ملا غفور دباغی ، په ندی پیشینیان ، مجمع الامثال