اثربخشی آموزش مهارت هوش هیجانی بر استرس شغلی، تعارض کار-خانواده و بهزیستی روان شناختی کارکنان شرکت سازه گستر سایپا

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش هوش هیجانی بر استرس شغلی، تعارض کار-خانواده و بهزیستی روان شناختی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری، ۶۰ نفر از کارکنان شرکت سازه گستر سایپا در سال ۱۳۹۸ بودند. از بین آنها ۶۰ نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آموزش هوش هیجانی و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان (۱۹۹۳)، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۹) و پرسشنامه تعارض کار- خانواده کارلسون و همکاران (۲۰۰۰) بود. گروه آزمایش هوش هیجانی مبتنی بر مدل سالووی و همکاران (۲۰۱۶) را هر در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله-ای دریافت نکرد. دوماه پس از اتمام جلسات پیگیری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها نشان داد آموزش بین گروه های کنترل و آزمایش تفاوت معنادار داشته و در گروه آزمایش، آموزش هوش هیجانی باعث افزایش بهزیستی روان شناختی و کاهش استرش شغلی و تعارض کار-خانوده شده است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، استرس شغلی ، تعارض کار- خانواده ، بهزیستی روان شناختی