کاربرد روش عصبی-فازی در سازههای کنترل شده با میراگرهای تنظیم پذیر مغناطیسی

از موضوعاتی که امروزه توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است موضوع حفظ پایداری و سرویس دهی سازههای مهندسی عمران در برابر ارتعاشات ناشی از حوادث کنترل نشده نظیر زمین لرزهها میباشد. در بین سیستم های کنترل سازهای،سیستم های کنترل نیمه فعال به دلیل انطباق پذیری و قابلیت اعتماد بالا از جایگاه ویژهای برخوردارند. میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی، یک وسیله کنترل نیمه فعال است که از ویژگیهای منحصر به فرد آن میتوان به نیاز انرژی در حد یک باطری، قابلیتاعتماد بالا، هزینه تولید و نگهداری نسبتآ پائین و غیر حساس بودن نسبت به نوسانات دما اشاره کرد. یکی از چالشها در استفاده ازمیراگر های تنظیم پذیر مغناطیسی ساخت استراتژی کنترلی است که بتواند به طور کامل تواناییهای این میراگر را آشکار سازد. هدف از تحقیق حاضر، ارائه یک استراتژی کنترل هوشمند، بر پایه سیستم فازی-عصبی تطبیقی یا به طور اختصار انفیس میباشد. از آنجا کهایجاد سیستم مذکور نیازمند دادههای ورودی-خروجی مطلوب است ابتدا سازه تحت ارتعاش پایه تابع تصادفی قرار میگیرد و سپس ازالگوریتم کنترل کننده خطی مرتبه دو جهت بدست آوردن خروجی نیروی مطلوب در گامهای زمانی مختلف استفاده میشود و در انتها دادههای تولید شده جهت آموزش کنترل کننده فازی -عصبی مورد استفاده قرار میگیرند. جهت ارزیابی روش ارائه شده، عملکرد کنترل کننده پیشنهادی در کنترل یک سازه 3 طبقه تحریک شده توسط زمین لرزه السنترو با کنترل کنندههای غیرفعال روشن، غیرفعال خاموش و لیاپانوف مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهند که کنترل کننده فازی-عصبی معرفی شده نسبت به سایر کنترل کنندهها به خوبی توانسته است پاسخهای سازهای و نیز انرژی های جنبشی و کرنشی سازه را کاهش دهد

کلیدواژه ها:

کنترل نیمه فعال ، میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی ، انفیس ، ارتعاش تصادفی