توسعه عمران و شهرسازی سکونتگاه های روستایی و ضرورت توجه به سناریوهای مدیریت سیلاب و رواناب سطحی حوزه های آبخیز بالادست تاثیر گذار(مطالعه موردی: روستای سه شهرستان شاهین شهر و میمه)

در چند دهه اخیر، رشد جمعیت و توسعه شهری سبب افزایش رواناب شهری و شکل گیری مسائلیاز قبیل آلودگی های زیست محیطی، آبگرفتگی معابر شهری و سیلاب های مخرب شده است و مسئلهمدیریت رواناب شهری و جمع آوری و هدایت آب های سطحی را به یکی از دغدغه های اصلی مدیرانو برنامه ریزان شهری تبدیل کرده است . مشکل سیلابها و روانابهای سطحی بالادست به یکی از مسائلو چالش های عمده در سیستم مدیریت روستایی و شهری نوین بدل شده است .روستای سه بخش میمهشهرستان شاهین شهر و میمه نیز یکی از روستا هایی است همواره با این چالش روبرو بوده است هدفاز تحقیق حاضر امکان سنجی استفاده از روش های نوین مدیریت رواناب های سطحی حوزه آهای آبخیزبالادست و ارائه راهکارهای اجرایی برای اعمال آن ها در این روستا است. این پژوهش از نظر هدفکاربردی و از حیث ماهیت و روش توصیفی – تحلیلی است . تعیین سناریو های مدیریت سیلابفرآیندی پیچیده است. این امر از جهات مختلف و انتخاب مدل مناسب بارش-رواناب می تواند موردبررسی قرار گیرد. نتایج این بررسی گویای این است که مسیر های جریان بدلیل تغییر کاربری و مسیلموجود تکافوی عبور رواناب سطحی ایجاد شده در روستا سه را ندارد که با توجه به ضرورت مسالهایجاد و تمرکز رواناب بالادست معضل بزرگی محسوب می گردد. از این رو در این بررسی سناریوهاییبه منظور ذخیره ، هدایت و استحصال رواناب ارائه می گردد که م ی تواند کاربردی بهینه برای این معضلداشته باشد.

کلیدواژه ها:

انتقال سیلاب ، آبخیزداری شهری ، خطر پذیری مخاطرات محیطی ، سازه های عمرانی