بررسی تغییرات فصلی ترکیب صید تورهای گوشگیر سطحی در آب های استان هرمزگان (خلیج فارس)

مطالعه حاضر با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی در مورد تغییرات فصلی ترکیب صید تورهای گوشگیر سطحی در طول سواحل استان هرمزگان صورت گرفت. برای این منظور به مدت شش ماه از مهر ۱۳۹۳ تا اسفند ۱۳۹۳ مطالعه ای در این رابطه انجام گرفت. در این تحقیق خانواده های، تون ماهیان، گیش ماهیان، کوسه چانه سفید، کوتر ماهیان، حلوا سفید، منقارداران، کفشک ماهیان به ترتیب ۰۳/۷۳، ۶۷/۱۲، ۸۸/۷، ۳۶/۱، ۷۳/۰، ۲۴/۲، ۰۶/۲ درصد از وزن صید را به خود اختصاص دادند. بیشترین درصد عددی و وزنی را ماهی زرده (Euthynnus affinis) به ترتیب با ۹/۲۷ و ۲۶/۳۳ درصد و کمترین درصد عددی را کفشک تیز دندان (Psettodes erumei) با ۷/۰ درصد و کمترین درصد وزنی را بچه زرده (Auxis thazard) با ۵/۰ درصد به خود اختصاص دادند. آنالیز سیمپر بین دو فصل پاییز و زمستان نشان داد که گونه های زرده (Euthynnus affinis)، سارم دهان بزرگ (Scomberoides commersonnianus)، طلال (Rastrelliger kanagurta)، هوور (Thunnus tonggol)، بچه زرده (Auxis thazard) و حلوا سفید (Pampus argenteus) مسئول ایجاد ۸۱/۶۷ درصد عدم تشابه بودند که در این بین دو گونه زرده و سارم بیشترین میزان عدم تشابه را دارا بودند.

کلیدواژه ها:

Catch composition ، Drift gill net ، Hormozgan ، Persian Gulf ، ترکیب صید ، تور گوشگیر ، خلیج فارس ، هرمزگان