مطالعه تغییرات آنزیمی و ارزیابی بیان برخی ژن های مهم در تحمل به شوری در چهار رقم از برنج تحت شرایط هیدروپونیک

شوری، یکی از مهم­ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید برنج در شرایط خشک و نیمه­خشک جهان است. به منظور بررسی تاثیر تنش شوری بر خصوصیات بیوشیمیایی و بیان برخی ژن های القایی در مرحله گیاهچه ای برنج، آزمایشی به صورت کرت­های خرد شده با طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل پنج سطح صفر (شاهد)، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی­مولار از کلرید سدیم برای ایجاد تنش شوری بود. سطوح شوری به همراه محلول غذایی یوشیدا در یک سیستم هیدروپونیک اعمال شد. فاکتور فرعی شامل چهار رقم (کشوری، شیرودی، طارم و کوهسار) برنج بود. در این پژوهش شاخص سطح اکسیداسیون سلولی (TBARM)، فعالیت های آنزیمی و بیان برخی ژن های مهم پاد اکسیدان شامل کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربیک پراکسیداز و فاکتور رونویسی TCTP مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اختلاف بین ارقام و سطوح شوری برای کلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین با افزایش سطح شوری، میزان فعالیت آنزیم های مورد مطالعه و بیان ژن های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربیک پراکسیداز و TCTP افزایش یافت. با توجه به نتایج به­دست آمده رقم های شیرودی و کوهسار به عنوان رقم­های متحمل به شوری شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

Biochemical traits ، Gene expression ، Rice ، Salinity stress ، برنج ، بیان ژن ، تنش شوری ، صفات بیوشیمیایی