اثر محلولپاشی مواد خشکاننده بر میزان کاهش رطوبت دانه و زود رسی کلزا رقم هایولا ۴۰۱ درشالیزار

به منظور بررسی اثر محلولپاشی پنج نوع ماده خشکاننده و تعیین مناسب ترین غلظت آن ها جهت کاهش رطوبت دانه ، عملکرد محصول و میزان روغن کلزا رقم هایولا۴۰۱، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۶ تیمار شامل ۱۵ تیمار خشکاننده و یک تیمار شاهد(بدون مصرف مواد خشکاننده) در سه تکرار به مدت دو سال (۸۵- ۱۳۸۴ و ۸۶- ۱۳۸۵) دراراضی شالیزاری موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا گردید. تیمارهای مواد خشکاننده شامل پاراکوات (گراماکسون) در ۳ غلظت (۲/۰ ، ۴/۰ و ۸/۰ لیتر ماده موثره در هکتار)، گلای فوزیت (رانداپ) در ۳ غلظت (۸۲/۰، ۶۴/۱ و ۴۶/۲ لیتر ماده موثره در هکتار)، کلرات سدیم (اربیتاکس ) در سه غلظت (۴، ۵ و۶ کیلوگرم در هکتار) ، گلی فوزیت آمونیوم (بستا) در ۳ غلظت (۶/۰، ۱ و ۴/۱ لیتر ماده موثره در هکتار) و بنتازون (بازاگران) به میزان (۹۶/۰، ۴۴/۱ و ۹۲/۱لیتر ماده موثره در هکتار) بودند. نتایج مقایسات میانگین دادهها نشان داد که بین مواد خشکاننده و شاهد از نظر کاهش رطوبت دانه تفاوت معنی داری وجود داشت ولی از نظر صفات عملکرد دانه و میزان روغن تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بیشترین عملکرد دانه در دو سال آزمایش با میانگین ۳۱۴۶ کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار کلرات سدیم در غلظت ۵ کیلوگرم در هکتار بود. غلظت های ۸/۰ لیتر در هکتار پاراکوات، ۶ کیلوگرم در هکتارکلرات سدیم و ۹۲/۱ لیتر در هکتار بنتازون ، بیشترین سرعت کاهش رطوبت دانه را نسبت به سایر غلظت ها دارا بودند و باعث ۵ تا ۶ روز تسریع در برداشت محصول شدند. با توجه به این که تیمارهای خشکاننده مورد استفاده در آزمایش هیچ گونه اثر منفی بر عملکرد دانه و میزان روغن آن نداشتند، به نظر می رسد که می توان از این ترکیبات برای تسریع در برداشت محصول کلزا استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

خشکاننده شیمیایی ، زمان برداشت ، کاهش رطوبت ، عملکرد دانه ، میزان روغن و کلزا.