تبیین ارتباط خود توسعه فردی و یادگیری سازمانی با نقش واسطه ای نوآوری سازمانی در معلمان شهر کرمانشاه

هدف از انجام این تحقیق تبیین ارتباط خود توسعه فردی و یادگیری سازمانی با نقش واسطه ای نوآوری سازمانی درمعلمان بوده است. جامعه آماری تحقیق کلیه معلمان شهر کرمانشاه بودند. که تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری به شکلخوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه که شامل : پرسشنامه نوآوری سازمانی جرفیو همکاران (۲۰۱۳)، پرسشنامه یادگیری سازمانی سنگه (۱۹۹۵) و پرسشنامه خود توسعه فردی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۲) بود که ضرایب پایایی پرسشنامهها نوآوری سازمانی (۹/۷۸) و یادگیری سازمانی (۰/۹۲) و خود توسعه فردی (۰/۷۷) محاسبه گردید. تجزیه وتحلیل اطلاعات با تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ انجامشد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین خود توسعه فردی و یادگیری سازمانی با نقش واسطه اینوآوری سازمانی در معلمان رابطه ی معناداری وجود دارد. با توجه به ضریب تعیین ۱۹ درصد از واریانس نوآوری سازمانیبه وسیله متغیر خود توسعه فردی و ۳۴ درصد از واریانس یادگیری سازمانی به وسیله متغیر خود توسعه فردی پیش بینیمی شود. نوآوری و توسعه فردی باعث افزایش اعتماد به نفس و توانمندی معلمان شهر کرمانشاه میشود. آنها با دریافتبازخورد سازنده و ارتقای مهارتهای خود، بهترین عملکرد را در کلاس درس خود ارائه میدهند. در نتیجه معلمان میتواننددر دوره ها، کارگاه ها و برنامه های آموزشی مختلف شرکت کنند. این برنامه ها می توانند به آنها کمک کنند تا روشهایآموزشی نوین را یاد بگیرند و ایده های جدیدی برای بهبود فعالیتهای آموزشی خود به دست آورند.

کلیدواژه ها:

خود توسعه فردی ، یادگیری سازمانی ، نوآوری سازمانی