امکان سنجی تحقق شهر هوشمند در شهر اردبیل با تکیه بر شاخص های رشد هوشمند

پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی تحقق پذیری شهر هوشمند در شهر اردبیل بر اساس شاخص های رشد هوشمند انجام پذیرفته است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع همبستگی بوده و زمره ی پژوهش های کاربردی قرار دارد. جامعه آماری چهار منطقه شهر اردبیل، بر اساس طرح تفصیلی سال ۱۳۸۳ است. حجم نمونه موردنیاز بر اساس فرمول کوکران و جدول مورگان و باتوجه به تعداد کل جامعه آماری پژوهش که ۱۶۰ نفر است، حجم نمونه پژوهش ۱۱۳ محاسبه شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع اوری شده که سه بعد شاخص های اجتماعی – اقتصادی، شاخص های کالبدی (زیرساختی) و شاخص های زیست محیطی-دسترسی را اندازه گیری می نماید. برای تعیین وزن شاخص ها و نیز رتبه بندی مناطق به لحاظ شاخص های موردبررسی نیز، از مدل تحلیل شبکه ای (ANP و AHP) در نرم افزار Decision Super ، جهت تحلیل های مکانی و نیز نمایش نهایی نتایج به صورت نقشه از نرم افزار Arc Gis و جهت تسهیل نمودن تجزیه وتحلیل پیمایش میدانی و امر تصمیم گیری، از روش فرایند تحلیل شبکهANP جهت دستیابی به بخشی از اهداف تحقیق استفاده می گردد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در بین مناطق شهر اردبیل، منطقه های ۱ و ۴ به ترتیب با ۳۳/۰ و ۲۶/۰ از پتانسیل شهر هوشمند برخوردار بودند و منطقه ی ۳ با امتیاز ۲۰/۰ از پتانسیل نیمه برخوردار و منطقه ی ۲ نیز با امتیاز ۱۹/۰ فاقد پتانسیل شهر هوشمند بودند . به طورکلی نتایج تحقیق نشان می دهد که بین مناطق شهری اردبیل درزمینه تناسب با شاخص های رشد هوشمند شهری، تفاوت قابل توجهی وجود دارد و میزان برخورداری مناطق مختلف از شاخص های پژوهش به صورت یکسان نبوده است.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، شاخص های رشد هوشمند ، اردبیل