بررسی اثرگذاری رفتارهای کنشگری والدین در افزایش مهارت های اقتصادی و اجتماعی دانش اموزان

خانواده کوچکترین واحد اجتماعی ، اما مهمترین واحد اثربخش حمایتی و تربیتی است و در همه فرهنگ ها، فرایند یادگیری کودک از خانواده شروع می شود و خانواده برای کودک محیطی است که همه دنیای او را احاطه کرده است و تصویری که کودک از خود و جهان پیرامونش دارد، به طور مستقیم تحت تاثیر نظر و باورهای خانوادهاش قرار دارد. کودک از بدو تولد نقش های مختلفی را فرا می گیرد، که این نقش ها در درون شبکه روابط خانوادگی آموخته می شود و کودک آنها را فرا می گیرد. بنابر این خانواده در آموزش مستقیم و مدلسازی رفتارهای اقتصادی نقش مهمی بر عهده دارد. در طول پنجاه سال گذشته تغییرات عظیمی در ماهیت اقتصاد و جامعه و نیز تغییرات قابل توجهی در شیوههای جامعه پذیری اقتصادی صورت گرفته است ، اما مشخص نیست تا چه اندازه موفق عمل کرده است . جهت موفقیت بیشتر نیازمند آن هستیم که والدین نسبت به تنظیم رفتار فرزندان خود، فعالتر عمل کنند علاوه بر ان امروزه تجربه های اوایل کودکی در یادگیری و برخورداری از رفتارهای پولی موثر است و گرایشات اقتصادی در سنین اولیه بر سایر جهت گیری ها و ارزش-گذاری آنها در مقاطع سنی دیگر تاثیرگذار است . از این رو بررسی این حیطه از جامعه پذیری در علوماجتماعی مفید و موثر می باشد. زیرا یادگیری های اقتصادی که در سالهای اولیه زندگی کودک صورت می گیرد، به درک درست او از پول و مقوله های اقتصادی می انجامد. می توان با در نظر گرفتن این مساله به بهبود برنامه ها و تشویق رفتارهای درست مالی وبهبود رفاه اقتصادی در سنین بزرگسالی کمک نمود که این امر خود می تواند منجر به توسعه شود.

کلیدواژه ها:

کنش متقابل ، مهارتهای اقتصادی ، گروند تئوری ، خانواده ، کودکان