بررسی رابطه هویت سازمانی با سکوت سازمانی کارکنان در سازمان مورد مطالعه کارکنان دانشگاه اصفهان

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هویت سازمانی و سکوت سازمانی کارکنان در دانشگاه اصفهان بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری 038 نفر از کارکنان دانشگاه بوده که از این تعداد 038 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه هویت سازمانی با 00 سؤال و پرسشنامه سکوت سازمانی کارکنان با 01 سؤال بود. برای تأیید روایی محتوی و ظاهری از نظرات اساتید خبره استفاده گردید که نتیجه حاکی از تأیید پرسشنامه بود . همچنین برای تأیید پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید و پایایی در سطح 95/ و 82/ به ترتیب برای مؤلفه های هویت سازمانی و سکوت سازمانی کارکنان بدست آمد. به منظور تحلیل استنباطی داده های به دست آمده از روشهای آماری ضریب همبستگی و ضریب رگرسیون استفاده شد. با آزمون نتایج با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون به میزان رابطه معنادار دو شاخص اصلی پرداخته شد که 0/60 به دست آمد، با مثبت بودن این مقدار می توان گفت همبستگی مثبت و معناداری بین هویت سازمانی و سکوت سازمانی کارکنان وجود دارد. به همین ترتیب مقادیر ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین رابطه معنادار بین هویت سازمانی و هر یک از مؤلفه های آن با سکوت سازمانی کارکنان محاسبه شد که مثبت بودن این مقادیر نشان داد، این روابط مستقیم است و همبستگی مثبت و معناداری بین سکوت سازمانی کارکنان و هر یک از این مؤلفه ها وجود دارد. به این معنا که هر چه مقدار این مؤلفه ها بیشتر باشد، میزان سکوت سازمانی کارکنان در جامعه مورد بررسی افزایش می یابد. بنابر نتایج حاصله با استفاده از ضریب رگرسیون، مؤلفه های عضویت ، وفاداری و شباهت می توانند سکوت سازمانی کارکنان را تحت تأثیر قرار دهند .

کلیدواژه ها:

هویت سازمانی ، سکوت سازمانی ، آوای سازمان و هویت اجتماعی