بررسی فعالیت گسل گوک به روش سن یابی لومینسانس

تحلیل خطر مناطق زلزله خیز یا مناطقی که پتانسیل رویداد زلزله را دارند امروزه به یکی از مهمترین بحث های زلزله شناسی و زلزله شناسی مهندسی تبدیل شده است. یکی از مهمترین پارامتر هایی که می تواند در برآورد خطر زلزله ناشی از یک گسل منفرد به کار آید تخمین نرخ لغزش آن است. بخش شرقی ایران که از لحاظ لرزه خیزی، منطقه ای خاموش به نظر می رسید پس از رویداد زلزله دشت بیاض در سال 1968 فعالیت چشمگیری را از خود نشان داده است. گسل مورد مطالعه در این تحقیق گسل گوک واقع در بخش غربی بلوک پایدار لوت است. این گسل، یک گسل امتداد لغز راستگرد با طولی بیش از ١۶٠ کیلومتر و مسبب پنج زلزله مخرب طی سی سال گذشته بوده است. در این کار نیز ما برآنیم تا نرخ لغزش این گسل را ارائه دهیم. سایت مورد مطالعه در این تحقیق، گلبافت جنوبی می باشد، که در انتهای جنوبی بخش شمالی گسل واقع شده است. جهت تعیین نرخ لغزش، به دو پارامتر جابه جایی و مدت زمان رویداد آن جابه جایی نیاز است. بدین منظور ما نیز طی عملیات صحرایی میزان کل جابه جایی بر روی گسل گوک را 5 ± 30 متر اندازه گیری کردیم و جهت سن یابی نمونه برداشت شده از شرق دیواره گسلی از روش لومینسانس کمک گرفتیم و برای آخرین فعالیت گسل گوک بیشینه سنی بیش از ۴ هزار سال به دست آوردیم. بررسی ها جهت تعیین سن دقیق تر نمونه با استفاده از پروتکل سار و در نهایت تعیین نرخ لغزش دقیق تر گسل در حال انجام است و ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

گسل گوک ، روش SAR ، نرخ لغزش