بهبود صفات عملکردی، مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی کاملینا (Camelina sativa) با استفاده از محلول پاشی نانوذرات آهن و پوتریسین

این پژوهش به منظور بررسی اثر محلول پاشی نانوذرات آهن و پوتریسین بر گیاه کاملینا، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع کلا (نکا) در سال ۱۴۰۰ انجام شد. فاکتورها شامل نانوذرات آهن (غلظت های صفر، ۲۰، ۴۰ و ۶۰ قسمت در میلیون) و پوتریسین (غلظت های صفر، ۰.۵، ۱ و ۱.۵ میلی مولار) بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین مقدار کارتنوئید در سطح ۶۰ قسمت در میلیون نانوذرات آهن و سطح ۱.۵ میلی مولار پوتریسین بود. بیشترین رنگیزه های کلروفیل b و کل، فلاونوئید (۴۰.۷۲ میلی گرم در گرم)، قند محلول (۱۳۹.۲۷ میلی گرم در گرم) و ارتفاع بوته (۱۱۵.۷۵ سانتی متر) در ترکیب ۶۰ قسمت در میلیون نانوذرات آهن و ۱ میلی مولار پوتریسین، بیشترین درصد روغن (۴۱.۷۶) و پروتئین (۲۷.۷۷) در ترکیب تیماری ۴۰ قسمت در میلیون نانوذرات آهن و ۱.۵ میلی مولار پوتریسین و بیشترین عملکرد دانه (۲۱۰.۲۷ گرم در متر مربع)، تعداد دانه در کپسول و نیز میزان قابل توجه وزن هزار دانه و ارتفاع بوته در ترکیب تیماری ۴۰ قسمت در میلیون نانوذرات آهن و ۱ میلی مولار پوتریسین مشاهده شد. همبستگی صفات نشان داد که بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار میان صفات فیزیولوژیکی بوده و صفت عملکرد همبستگی مثبت و معنی داری با وزن خشک بوته (۰.۴۴) و درصد روغن (۰.۴۰) داشت. به طورکلی برهم کنش سطوح افزایشی نانوذرات آهن و پوتریسین نتایج مطلوبی را داشته و ترکیب تیماری ۴۰ قسمت در میلیون نانوذرات آهن و ۱.۵ میلی مولار پوتریسین بهترین مقادیر صفات مورد مطالعه را نشان داده و محلول پاشی محرک ها، موجب بهبود رشد، نمو و عملکرد کاملینا شد.

کلیدواژه ها:

دانه روغنی ، رنگیزه ، عنصر کم مصرف ، محرک رشد ، همبستگی