اثربخشی روان درمانی مثبت گرا برکیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی و احساس پیری افراد مبتلا به اختلال پانیک

هدف پژوهش حاضر اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی و احساس پیری افراد مبتلا بهاختلال پانیک بود. روش پژوهش حاضر با توجه به اهداف و فرضیه های آن از نوع نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل) می باشد و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال پانیک شهر اردبیل در سال ۱۴۰۲ بود که اینافراد برای درمان به این کلینیک های روان درمانی مورد نظر مراجعه کردند و به عنوان نمونه تعداد ۴۰ نفر از افراد مبتلا به اختلالپانیک به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) جایگزین شدند وپس از توضیح اهداف و اهمیت پژوهش, توضیحات مربوط به پرسشنامه و جلب رضایت آگاهانه آنها مرحله اول پرسشنامه های کیفیتزندگی، بهزیستی روانشناختی و احساس پیری اجرا شد و در مرحله دوم فقط برای گروه آزمایش کلاسهای جلسات آموزشی (درمانیمثبت گرا) طی ۱۴ جلسه ۴۵ دقیقه ای بر اساس پروتکل درمانی سلیگمن، رشید و پارک (۲۰۰۶) اجرا شد و دوباره پرسشنامه هایتحقیق روی هر دو گروه اجرا شد و در نهایت پس از جمع آوری و ورود اطلاعات به کامپیوتر داده ها با استفاده از نرم افزار ‎SPSSنسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلبل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که ابعاد کیفیت زندگی (سلامت جسمانی، سلامت روانی،سلامت محیطی و سلامت اجتماعی) و ابعاد کیفیت زندگی و ابعاد بهزیستی روانشناختی شامل (پذیرش خود. تسلط محیطی، روابطمثبت با دیگران، هدف در زندگی، رشد فردی و استقلال) در افراد مبتلا به اختلال پانیک پس از درمان مبتنی بر روان درمانی مثبت-گرا بهبود یافته است و ابعاد احساس پیری شامل (سیر زمانی سریع، جلوه های هیجانی، کنترل منفی و پیامدهای منفی) در افراد مبتلابه اختلال پانیکی پس از درمان مبتنی بر روان درمانی مثبت گرا کاهش بافته است و در نتیجه قابل بیان است که برنامه روان درمانیمثبت گرا تاثیر مثبت معناداری بر بهبود کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی و کاهش احساس پیری افراد مبتلا به اختلال پانیکداشته و می تواند به عنوان برنامه درمانی موثر مورد توجه روانشناسان و مشاوران باشد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی مثبتگرا ، کیفیت زندگی ، بهزیستی روانشناختی ، احساس پیری ، اختلال پانیک