نقش تربیت مبتنی بر دین در خانواده بر پیشگیری از آسیب های اجتماعی

این پژوهش با هدف بررسی نقش تربیت مبتنی بر دین در خانواده بر پیشگیری از آسیب های اجتماعی انجام شد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی است که با روش کتابخانه ای و مروری بر منابع نظری مرتبط صورت گرفت؛ پس از تبیین مفاهیم، به بررسی انواع خانواده به ویژه خانواده گسترده و خانواده هسته ای کارکردهای خانواده، مدرنیته و تغییرات در خانواده و عوامل موثر بر تحکیم روابط خانواده تعریف وپیشگیری از آسیب های اجتماعی پرداخته شد. نتایج این بررسی نشان داد که عوامل وقوع جرم و مهم تراز آن پیشگیری از وقوع جرم همواره یکی از مباحث عمده و بسیار مهم در زمینه حقوق کیفر بوده استکه اندیشمندان مختلف راهکارهایی در این زمینه ها ارائه کرده اند. می توان گفت سطح جرایم در جوامعمختلف غالبا متاثر از شیوه های تربیتی افراد و روابط آن ها در خانواده است. خانواده یکی از ابتدایی ترینگروه های اجتماعی ودر عین حال از مهمترین گروه هاست که نقش به سزایی در سلامت جامعه وهمچنینپیشبرد اهداف متعالی آن جامعه دارد زیرا افردای که جامعه ای سالم را بوجود می آورند در خانواده تربیتمی شوند ونقش های اجتماعی را بخوبی می توانند انجام دهند ودراین میان تربیت دینی فرزندان از جایگاهویژه ای برخوردار است. دین مبین اسلام و دستورات ائمه اطهار حاوی دستورات صریح و در عین حالدقیقی در تربیت دینی فرزندان است که با بکارگیری آنها می توان افرادی سالم وصالح تربیت کرد که باانجام دستورات دینی و بکارگیری آنها در روابط فردی واجتماعی به سرمنزل مقصود که همان وجود فردیسالم در جامعه و جامعه صالح است دست یابند وبدین ترتیب با وجود چنین افردای جامعه ای سالم وعاریاز هر نوع معضل و آسیب بوجود بیاورند. پس برای پیشگیری و کاستن از آسیب های اجتماعی باید بهسمت تقویت ظرفیت های خانواده در پیشگیری از جرم و آموزش مهارت های زندگی رفت.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، خانواده ، آموزش ، اجتماع ، دانشگاه