روح انسان در قرآن و روانشناسی

روح انسان، همواره یکی از ناشناخته ترین و بحث برانگیزترین ابعاد بشری بوده و در قرآن و روان شناسیدر موارد بسیاری به آن پرداخته شده است. پژوهش حاضر با هدف چیستی و بررسی ویژگی های وجود حقیقی یا همان روح انسان در منابع قرآن و روانشناسی انجام شده است. برای انجام این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده و با مراجعه به قرآن و منابع روان شناسی، روح و مفاهیم مرتبط با آناستخراج گردیده و ویژگی های آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته ها در روانشناسی و با توجه به نظرات مختلف نسبت به وجود حقیقی انسان، آن را حقیقتی قائم به ذات و مستقل از ماده فیزیکی، روح و روان در ترادف با یکدیگر، روان به عنوان مرتبه ای از روح و منشا ادراکات انسان، ذهن به عنوانبخشی از روح و همچنین ذهن با موجودیت مستقل دانسته اند و برخی نیز به امکان پذیر نبودن شناخت آن نظر داده اند. از دیدگاه قرآن، انسان به غیر از جسم مادی دارای روح نیز هست که با از بین رفتن بدن،فانی نشده و به دنیایی دیگر منتقل می شود. نتیجه اینکه ویژگی های روح در روانشناسی، شامل توانایی های هوشی و ذهنی، فهمیدن، استدلال، اثرگذاری بر دیگر افراد، دور آگاهی (تله پاتی)، خواب و رویا، ارتباط با دیگر ارواح، خلع از بدن، درمان بیماری های عصبی و روحی و غیره عنوان شده است. از دیدگاه قرآن نیزروح، موجودی از سنخ امر و از ملکوت، منتسب به خداوند به واسطه دمیدن، مجرد و غیرمادی عنوان شده است که فاقد مکان، زمان، وزن، حجم، طول، عرض، عمق و اجزاء بوده و هویت حقیقی انسان را تشکیل می دهد

کلیدواژه ها:

روح ، نفس ، انسان ، قرآن ، روانشناسی.