بررسی نقش تربیت خانواده در پیشگیری از بزه کاری کودکان در آینده

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تربیت خانوادگی در پیشگیری از بزهکاری کودکان در آینده است. این پژوهش از نظر روش تحلیلی و توصیفی است و از نظر روش جمع اوری داده ها اسنادی است.جامعه مورد نظر کلیه پژوهش ها و مقالات مرتبط یا موضوع در بازه زمانی ۵ سال اخیر بوده است.یافته های پژوهش حاکی از آن است که:پیشگیری از ارتکاب جرم یکی از راهبردهای اساسی در قلمرو کنترل اجتماعی است. افزایش مداوم بزهکاری نشان می دهد که رویکردهای سنتی کیفری و پیشگیری وضعی که تا حدودی لوازم و آثار محدودیت آور دارند، نتوانسته اند پیشگیری از جرم را محقق سازند. بر همین مبنا جرم شناسان رویکرد نوینی تحت عنوان «پیشگیری اجتماعی»را مطرح کرده اند. این نوع پیشگیری با دخالت در فرایند رشد افراد به دنبال تاثیرگذاری بر شخصیت و محیط اجتماعی پیرامون آن ها برای جلوگیری از گذار از اندیشه به عمل مجرمانه از طریق وضع برنامه های اجتماعی کارآمد در زمینه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. موفقیت این رویکرد موجب شده است سیاست گذاران جنایی بین المللی در قالب اسناد الزام آور و ارشادی، دولت ها را به سوی استفاده از ساز و کارهای پیشگیری اجتماعی در رابطه با کودکان رهنمون سازند.نکته مهمی که سیاست گذاران ملی باید مورد توجه قرار دهند کارکرد محیط های اجتماعی مختلف در تسهیل جامعه پذیر کردن افراد به ویژه کودکان جامعه است.کودک در مسیر زندگی اجتماعی خود، به صورت اجتناب ناپذیر یا انتخابی وارد محیط های اجتماعیگوناگونیمی شود کهارزشپذیری و هنجارمند شدن وی متاثر از شرایط مطلوب یا نامطلوب هریک از این محیط ها است.از میان محیط های اجتماعی پیرامون کودک،خانواده اولین نهاد پایه گذار شخصیت و ارزش ها و معیارهای فکری است که نقش مهمی در تعیینخط مشی زندگی آینده کودکداردبه گونه ای که واکنش کودک نسبت به محیط خود تحت تاثیرموازین اجتماعی،فرهنگی ومحیطی آن است.اگر خانواده از نظر فرهنگی، اجتماعی و غیره در شرایط مطلوبی به سر نبرد، والدین شایستگی، صلاحیت و توان کافی برای هنجارپذیر کردن کودک را نخواهند داشت

کلیدواژه ها:

تربیت خانوادگی ، پیشگیری ، بزه کاری ، کودک