تأثیر عوامل اقتصادی- اجتماعی بر افزایش شادی و بهرهوری نیروی کاردر ارتقاء سطح تولید ملی: مطالعه موردی کارگاه های صنعتی کرمانشاه

هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل اقتصادی- اجتماعی مؤثر بر شادی و ارتباط آن با بهرهوری فردی نیروی کار بوده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف در ردیف تحقیقات کاربردی، و از لحاظ روش گردآوریدادهها از نوع توصیفی- همبستگی میباشد. در این تحقیق جامعه آماری شامل کلیه افراد شاغل در 18 کارگاه صنعتی دارای 50 و بالاتر از 50 کارگر ( 3747 نفر) در شهرستان کرمانشاه میباشد. هر کارگاه به عنوان یکطبقه در نظر گرفته شده و از روش نمونهگیری تصادفی ساده در داخل طبقات با روش تخصیص متناسب نمونه انتخاب گردیده است. حجم نمونه 557 نفر تعیین گردید. دادهها از طریق توزیع و تکمیل پرسشنامههایشادکامی آکسفورد، بهرهوری فردی و جمعیتشناختی در داخل طبقات جمعآوری شده است. مقدار ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامههای شادکامی آکسفورد و بهرهوری فردی در این تحقیق بترتیب 0.947 و 0.8 برآورد گردید. دادهها با استفاده از نرم افزارSpss و با استفاده از شاخصهای آماری نظیر درصد، میانگین، واریانس، آزمونANOVA و آزمونt برای نمونههای مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیر شادی با بهرهوری دارای همبستگی مثبت و با درآمد دارای همبستگی منفی است. همچنین نتایج نشان داد که واحد صنعتی لُردآرا با میانگین شادی 103.65 دارای بالاترین میزان شادی و واحد کشت و صنعت روژین تاک با میانگین بهرهوری 106.77 دارای بالاترین میزان بهرهوری می باشد. فرضیه برابری میانگین شادی و بهرهوری در سطح واحدهای مورد مطالعه رد و فرضیه برابری میانگین شادی و میانگین بهرهوری در سطوح متغیر جنسیت (گروه مردان و زنان) و در سطوح وضعیت تأهل (متأهل و مجرد) با استفاده از آزمونt برای نمونه های مستقل اثبات گردید.

کلیدواژه ها:

شادی ، عوامل شادی بخش ، کارخانه ، بهرهوری