پیش بینی بهزیستی روانشناختی نوجوانان از روی والدگری موفق

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش والدگری موفق بر بهزیستی روانشناختی نوجوانان دخترمنطقه شهری ضیاآباد انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع همبستگی بوده است . روش: جامعه ی مورد نظر را تمامی دانش آموزان دختر پایه هشتم و نهم شهری منطقه ضیاآباد در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵، تشکیل دادند. نمونه شامل ۱۸۵ دانش آموزدختر و ۱۸۵ نفر از والدین بودند که به روش سرشماری در یک مرحله انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) و والدگری موفق اسدی (۱۳۹۴) بود که پس از جمع آوری با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . برای بررسی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند روش استفاده شد. نتایج : نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین سه شاخص والدگری موفق با نمره کلی بهزیستی روانشناختی و هیچ یک از آن رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که شاخص نقش والدینی در بین شاخص زن و شوهری و بهزیستی روانشناختی نوجوانان نقش میانجی ندارد. همچنین شاخص نقش والدینی بین شاخص ه تعاملات خانوادگی و بهزیستی روانشناختی نوجوانان نقش میانجی ندارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش از نقش کیفیت والدگری در بهزیستی روان شناختی نوجوانان حمایت می کند. ، از این رو پیشنهاد می شود که روان شناسان و مشاوران خانواده از این نتایج در مداخلات بالینی و آموزشی بر ای خانواده استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

شاخص زن وشوهری ، شاخص خانوادگی ، شاخص نقش والدینی ، بهزیستی روانشناختی نوجوان.