مقایسه اثر بخشی مداخله تنظیم هیجان گراس و روانشناسی مثبتگرا بر شادکامی زنان دارای تعارض زناشویی شهر اصفهان

هدف انجام این پژوهش مقایسه اثر بخشی مداخله تنظیم هیجان گراس و روانشناسی مثبتگرا بر شادکامی زنان دارای تعارض زناشویی شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه تجربی بصورت پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان بودندکه به صورت هدفمند ۴۵ نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش متمرکز بر هیجان و مثبت گرا و یک گروه گواه(هرگروه ۱۵ نفر) به شیوه تصادفی جایگزین شدند و برنامه درمان تنظیم هیجان مدل گراس(۲۰۰۸) و درمان مثبت گرا بر مبنای پکیج آموزشی رشید(۲۰۰۸) در ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای به شکل هفته ای یک بار بر روی گروههای آزمایش اجرا گردید در صورتی که بر روی گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) ثنایی(۱۳۸۷) و شادکامی آکسفورد [OHI] ارجیل وهمکاران(۲۰۱۱) بودند.داده ها با استفاده از نرم افزارspss نسخه۲۴ و روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که برنامه درمانی تنظیم هیجان گراس تاثیر بیشتری را نسبت به مداخله درمانی روانشناسی مثبت گرا برشادکامی زنان دارای تعارض داشته است(۰۰۱/۰(P< .نتایج نشان داد برنامه های مداخله در هر دو گروه آزمایش نسبت به گروه گواه توانسته است اثر بخشی موثری را در بهبود شادکامی زنان دارای تعارض داشته باشند(۰۰۱/۰.(P<

کلیدواژه ها:

مداخله درمانی تنظیم هیجان گراس ، برنامه درمانی مثبت گرا ، شادکامی