تاثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کیفیت دوستی و پرخاشگری دانش آموزان پسر زورگو

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کیفیت دوستی و پرخاشگری دانش آموزان زورگو بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دوم دوره متوسطه اول شهر الشتر بود. روش نمونه گیری به صورت تصادفی می باشد. به این صورت که ابتدا از بین مدارس متوسطه چند مدرسه به صورت تصادفی انتخاب گردید و به منظور انتخاب دانش آموزان زورگو، مقیاس زورگویی ایلی نویز برای کلیه دانش آموزان پایه دوم اجرا شد و افرادی که بالاترین نمره را کسب کردند به عنوان زورگو مشخص شدند. سپس ، از بین این افراد ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب گردید و از بین حجم نمونه مذکور ۱۵نفر به گروه آزمایشی و ۱۵ نفر به گروه گواه گمارده شدند. دانش آموزان گروه آزمایش ، تحت آموزش مهارت حل مسئله به صورت گروهی قرار گرفتند و سپس از هر دو گروه آزمایش و گواه، پس آزمون به عمل آمد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های پرسشنامه کیفیت دوستی ظهرهوند و حجازی (۱۳۷۹)، پرسشنامه زورگویی ایلی نویز (۲۰۰۱) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته های نشان داد آموزش مهارت حل مسئله بر افزایش کیفیت دوستی (۰۰۱/۰p< ،۴۰/۱۷ (F = و کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر زورگو تاثیر معنی داری داشته است (۰۰۱/۰p< ،۷۹/۲۰ .(F =

کلیدواژه ها:

مهارت حل مسئله ، کیفیت دوستی ، زورگویی ، پرخاشگری.