نظریه حکمرانی مطلوب تمدنی انقلاب اسلامی در چهارچوب اینده نگری حکومت تراز مهدوی

باور به عنصر مهدویت به عنوان تنها راه نجات بشریت از ظلم های نفسانی و اجتماعی و رسیدن به نقطه مطلوب در همه ابعادزندگی ، از مهمترین خصایص یک شیعه معتقد می باشد.اگر این مقوله در نگاه و فکر همه انسان های مظلوم و مستضعفی که با اینحقیقت عالم گیر آشنا نیستند،تبیین و معرفی شود،شوق درونی آنها برای رسیدن به ظهور آن خورشید عالم تاب را بیشتر می کند واین انگیزه درون،موتور متحرکی خواهد شد برای حرکت ها و جنبش های بیرونی در جامعه و پیروزی بر ظالمین و استقرار جامعه ایب ر اساس عدالت لذا در این مطالعه سعی شد تا به روش توصیفی - تحلیلی ، نظریه حکمرانی مطلوب تمدنی انقلاب اسلامی در چهارچوب اینده نگری حکومت تراز مهدوی بررسی شود. در این رابطه باید گفت ، مهدویت ، از مقولات کلیدی در حوزه فلسفه اخلاق و نقطه تمرکز آموزه های ادیان الهی به شمار می رود؛ با این حال به لحاظ تفارق آبشخور مشارب فکری و زاویه نگرش به جهان هستی ، اجماع واثقی نسبت به اطلاق معنایی واحد بر آن وجود ندارد. لذا مهدویت اگرچه مفهومی ارزشی است لیکن به لحاظ مولفه های نسبی ،بعد پذیر بوده، مآلا رویکردهای متمایزی به آن شکل می گیرد یا دست کم به هنگام مصداق نمایی در جریان تزاحم ابعاد، خوانشی افتراقی را موجب می گردد. با وجود این اشکال، تاملی در نظریات فلاسفه و اندیشمندان، تا حدی، بیانگر ابعاد مفهوم شناختی حکومت تراز مهدوی است . از سویی دیگر مفهوم حکمرانی مطلوب، بیشتر، قالب جدیدی برای نظریات توسعه محور در گفتمان سیاسی و اقتصادی جریان لیبرالیسم و سرمایه داری است ، و بر این اساس دخول حکومت تراز مهدوی با مفهوم موسع خود در نظریه حکمرانی مطلوب، بعید به نظر نمی رسد؛ بنابراین ، مهدویت ، زمانی به عنوان مولفه حکمرانی مطلوب و یا متغیر متاثر از آن تلقی خواهد شد، که در قالب آرمان یک نظام ایدئولوژیک ، پا را از دایره مادیات و محسوسات فراتر بگذارد.

کلیدواژه ها:

مهدویت ، حکومت تراز مهدوی ، حکمرانی مطلوب