بررسی سناریوهای بهبود همکاری زنجیره تامین با روش پویایی سیستم

مفهوم همکاری در ذات زنجیره تامین نهفته است ، اما به اذعان پژوهش ها یکی از دلایل اصلی ضعف عملکردی زنجیرههای تامین عدم ایجاد همکاری موثر میان اعضای زنجیره است . پیشینه تمرکز بر ایجاد همکاری موثر به اوایل دهه نود میلادی و سرمایه گذاری شرکت های پیشرو جهت توسعه و به کارگیری مکانیزمهای همکاری زنجیره تامین باز می گردد. با توجه به پیامدهای قابل ملاحظه همکاری در زنجیره تامین ، تاکنون این مفهوم به صنایع بسیاری گسترش یافته است ، اما علیرغم این اقبال فراگیر، توجه زیادی به این مفهوم در زنجیرههای تامین کشور نشده است . در همین راستا تحقیق حاضر تلاش می کند ضمن مرور مبانی و مفاهیم مرتبط با بهبود همکاری زنجیره تامین و با انجام مصاحبه از خبرگان و کاربست روش رویکرد پویایی سیستم به طراحی مدلی جامع از بهبود همکاری زنجیره تامین در شرکت های فعال در مجتمع صنعتی شهر رفسنجان دست یابد. در این پژوهش ، سعی شد که با استفاده از روش مدلسازی پویایی سیستم ، یک مدل پویا از روابط بین مولفه های اثرگذار بر همکاری زنجیره تامین ارائه شود. ابتدا، در راستای توسعه مدل پویایی سیستم ، نمودار علی - معلولی ارائه شده که اساس نمودار جریان و مدل شبیه سازی می باشد. در ادامه بر اساس نمودار علی - معلولی و با کمک نرم افزار ونسیم ، نمودار جریان نیز طراحی و با کمک این نمودار جریان و بر اساس سناریوهایی که مطابق نظر خبرگان شکل گرفته بودند، مدل اجرا و انطباق رفتار آن بر واقعیت توسط خبرگان مورد بررسی قرار گرفته و مورد تایید واقع شد. نتایج به دست آمده از نمودار جریان بر اهمیت مواد در حال ساخت ، سفارشات انباشت شده و موجودی انبار محصولات از بین متغیرهای منتخب این زنجیره تامین تاکید داشت . همچنین به علت پویا بودن مدل نباید به انتخاب یک روش بسنده کرده و می توان مدل را تکامل بخشید.

کلیدواژه ها:

سناریو ، زنجیره تامین ، همکاری زنجیره تامین ، پویایی سیستم ، مجتمع صنعتی شهر رفسنجان