بررسی تطبیقی حکمرانی خوب در ایران

مفهوم حکمرانی به عنوان یک عنصر مهم در گفتمان توسعه ، همیشه جزو مباحث مدیران دولتی ، جامعه مدنی و انجمن های حمایتی بوده است . حکمرانی خوب به عنوان پارادایم جدید در اداره بخش عمومی نقطه تلاقی و تعامل بین رشته های مختلف علوم انسانی مانند مدیریت ، اقتصاد، علوم سیاسی ، جامعه شناسی ، حقوق، سیاستگذاری عمومی و روابط بین الملل را ایجاد کرده است . در این مقاله به بررسی دیدگاه های مختلف درباره این رویکرد پرداختیم . در زمینه حکمرانی خوب دو دیدگاه دیده می شود. رویکرد اول دیدگاهی انتقادی در مورد این نظریه دارد و به طراحی الگوئی بومی تاکید دارد؛ رویکرد دوم با بررسی قابلیت انطباق نظریه حکمرانی خوب، قائل بر این است که شاخص های حکمرانی خوب به عنوان تجربه بشری منافاتی با آموزههای فرهنگ ایرانی -اسلامی ندارد و در رشد و توسعه کشور تاثیرگذار است .

کلیدواژه ها:

حکمرانی خوب ، الگوی بومی ، توسعه ، انطباق