القای کالوس زایی در دو گونه زوفا ( Hyssopus angustifilius و Hyssopus officinalis) با استفاده از سطوح هورمونی و محیط های کشت مختلف
محل انتشار: زیست فناوری گیاهان دارویی، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 30
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMPBZ-3-2_004
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1402
چکیده مقاله:
زوفای معمولی (Hyssopus officinalis) و گونهی دیگر زوفای محلی (Hyssopus angustifilius) گیاهی دارویی علفی، چندساله، متعلق به تیره نعناعیان است. هدف از این آزمایش دستیابی به بهترین محیط کشت و ترکیب هورمونی برای تولید کالوس است که بتوان در پژوهش ها و مراحل بعد به باززایی گیاه و تولید متابولیت های ثانویه به خصوص در گونه محلی که رو به انقراض است دست یافت. بدین منظور ابتدا بذور ضدعفونی و در محیط MS کشت گردید و بعد از دو هفته نمونه های ساقه جدا و به محیط کشت MS و B۵ با غلظت های هورمونی (شاهد، ۰.۵ mg ۲,۴-D ، ۱ mg ۲,۴-D، ۰.۲ mg NAA +۰.۵ mg ۲,۴-D ، ۰.۲ mg NAA+۱ mg ۲,۴-D) کشت گردیدند و در شرایط کنترل شده اتاقک کشت نگهداری شدند و بعد یادداشت برداری صفات زمان شروع کالوس، درصد نمونه های کالوس ده، وزن تر، وزن خشک و رنگ کالوس انجام گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل بین گونه، محیط کشت و تیمار هورمونی در سطح یک درصد معنی دار شد و نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بیشترین میزان تولید کالوس در هر دو گونه محلی و معمولی در تیمار (۰.۵ mg ۲,۴-D + ۰.۲ mg NAA)در محیط کشت Ms می باشد. بنابراین با توجه به این پژوهش، تیمار ذکر شده برای کالوس دهی این گیاه پیشنهاد میگردد. با توجه به اهمیت این دو گونه دارویی زوفا به ویژه گونه محلی و خطر انقراض آن، نتایج این آزمایش می تواند برای حفاظت این گونه مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه طایفه
دانشجوی دکترای بیوتکنولوژی و ژنتیک مولکولی گیاهان باغی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
ناصر مهنا
دانشیار دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
سید کمال کاظمی تبار
دانشیار دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، مازندران، ایران
ولی اله قاسمی عمران
استادیار پژوهشکده ژنتیک دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ساری، ساری، ایران