تغییرات زاویه ترنر متاثر از جریان سطحی ورودی از تنگه هرمز

ساختارهای پخش دوگانه و شکل گیری انگشت نمک و همرفت پخش، وابسته به اختلاف چگالی و لایه بندی آب هستند. تداخل جریان های سطحی و عمیق، افزایش تبخیر و کاهش دمای لایه بالایی از جمله عوامل مهم در شکل گیری این ساختارها هستند. محدوده این ساختارها بر اساس مقادیر زاویه ترنر تعیین می شود و تغییرات این کمیت بیانگر تغییر در ساختارهای پخش دوگانه است. مناطقی مانند تنگه هرمز که تبادل اصلی در آن از طریق جریان ترموهالین است، مستعد ساختارهای پخش دوگانه است. نفوذ جریان فصلی اقیانوس هند به خلیج فارس در اواخر بهار به اوج خود می رسد. این تبادل، گرادیان قائم دما و شوری در تنگه هرمز و میان دو لایه را ایجاد نموده و شرایط شکل گیری انگشت نمک و همرفت پخش را فراهم می کند. ساختارهای پخش دوگانه در فروردین ماه بیشتر در سطح تا عمق ۴۰ متر و در عمق ۸۰ متر تشکیل می شوند و از عمق ۴۰ تا ۸۰ متر ستون آب در شرایط پایداری استاتیکی قرار دارد، اما از فروردین تا خرداد ماه با گسترش ساختارهای پخش وآمیختگی ناشی از آنها، پایداری ستون آب کاهش می یابد که این امر ناشی از افزایش جریان ورودی از دریای عمان به خلیج فارس است.

کلیدواژه ها:

زاویه ترنر ، ساختارهای پخش دوگانه ، تبادل ترموهالین ، تنگه هرمز