ساخت و انتقال مجدد کربوهیدرات های محلول در گندم

رشد و نمو گیاهان وابسته به انرژی نورانی خورشید است. این انرژی طی فرآیند فتوسنتز در برگبرای تولید کربوهیدراتهاو سایر فتواسمیلات­ها مورد استفاده قرار می گیرد. قسمتی از کربوهیدرات های تولید شده، برای رشد و نمو همان بافت ها استفاده شده و مازاد آنها از محل های تولید به محل های مصرف و یا ذخیره سازی دیگر منتقل می شوند. بر این اساس، اندام های گیاه به اندام های منبع و مخزن تقسیم بندی می گردند. بررسی های دقیق بیوشیمیایی و مولکولی می توانند اطلاعات ارزشمندی در خصوص سازوکار تولید و مصرف فتواسیمیلات ها در اندام های در اختیار به نژادگران قرار دهند تا بکارگیری دانش مربوطه بتوانند میزان عملکرد در گیاه را بهبود ببخشند. مانند بسیاری از فرآیندهای زیستی دیگر قدرت منبع و مخزن نیز تابعی از توان بالقوه ژنتیکی گیاه، سرعت و نوع پاسخ گیاه به محیط و کارایی آنزیم های دخیل در سازوکارهای بیوشیمایی تولید و انتقال فتواسمیلات ها است. هدفازاینمقاله،بررسی و تحلیلپیشرفت هایاخیردرتعیین نوع و میزان فعالیت اندام منبعومخزن بطور عام و بطور خاص در گیاهگندم می باشد. در این راستا از طریق تجزیه و تحلیلعواملدرونیتنظیم کنندهقدرت منبع ومخزن،تعیین میزانونحوهتولیدانواعکربوهیدرات هایمحلول مختلف در بافت های گیاه، و بررسی نقشبرخیآنزیم هایکلیدی در روابط منبع و مخزنسعی شده است که راهبردی مناسب برای افزایش عملکرد خصوصا در شرایط تنش های محیطی خصوصا تنش خشکی ارایه شود.

کلیدواژه ها:

انتقال مجدد ، اینورتازها ، ساکارز سنتاز ، کربوهیدات های محلول ، گندم ، منبع و مخزن