ساماندهی محیط زیست شهری از دیدگاه توسعه پایدار با تاکید بر منطقه۲۰ شهرداری تهران

علاقه و تمایل نسبت به بحث توسعه پایدار، بویژه در عرصه کلان شهرها، به دو موضوعی مربوط می شود که محل تلاقی میان امیال و آرزوهای انسانی و تفوق و برتری طبیعت است بوم محوری با تاکید بر اکولوژی جهانی و انسان محوری با تاکید بر رفاه بهزیستی انسان ها. این در حالی است که لازمه پذیرش توسعه پایدار به عنوان مفهومی جامع و فراگیر، در نظر داشتن مفهوم توسعه زیست بوم است که از سال۱۹۷۰ در برنامهریزیهای محیطی سازمانها و بسیاری از سازمانهای مدافع محیط طبیعی مورد توجه قرار گرفت. با افزایش شهرنشینی و زندگی آپارتمانی، خانه های ویلایی با باغچه های کوچک و بزرگ و درختان کهن و سر به فلک کشیده بسیار کمتر به چشم می خورند. هرچند در کشورهای مختلف، مسئولین برای جبران این اتفاق اقدام به ایجاد پارک های جنگلی و مراقبت بیشتر از بوستان ها و جنگل ها کرده اند، اما وجود حتی یک باغچه بسیار کوچک در خانه چیز دیگری است؛ این همان اتفاقیست که از ناراحتی روحی و روانی افراد که ناشی از زندگی در آپارتمان های کوچک و بزرگ و کار مفرط است جلوگیری می کند و جلوه و زیبایی و روح تازه ای به خانه می بخشد. یکی از مهمترین اهداف و سیاستهای شهرداری توجه به موضوع محیطزیست شهر است و در این راستا دارای فعالیتهای گوناگونی(همچون مدیریت پسماند، افزایش سرانه فضای سبز، ساماندهی صنایع و مشاغل آلاینده، جمعآوری حیوانات موذی، توسعه سیستمهای حمل و نقل عمومی، فراهم نمودن زمینه همکاری و مشارک شهروندان در حفظ محیطزیست، ترمیم و بهسازی انهار و...) است تا شهر به سوی توسعه پایدار گام بردارد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: توسعه پایدار ، مدیریت شهرها ، محیط زیست شهری