میانجی گری هوش هیجانی در رابطه میان استرس در دوران کووید-۱۹ و بهره وری کارکنان شرکت گاز خراسان جنوبی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر استرس بر عملکرد فردی در دوران کووید ۱۹ با نقش میانجی هوش هیجانی می­باشد. مطالعه حاضر از نظر هدف، جزو تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات، جزو تحقیقات توصیفی می­باشد. این پژوهش در میان کارکنان شرکت گاز خراسان جنوبی به تعداد ۲۵۰ نفر انجام گرفته ­است. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد حجم نمونه ۱۵۲ نفر به دست آمد که به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده­های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه­های استاندارد جمع­آوری شده است. برای سوالات مربوط به استرس ناشی از کووید ۱۹ از پرسشنامه تورسن و همکاران (۲۰۱۰)، برای سوالات مربوط به متغیر عملکرد فردی از پرسشنامه روماس ویلاگراسا (۲۰۱۹) و همچنین برای سوالات مربوط به متغیر هوش هیجانی از پرسشنامه ونگ و لاو (۲۰۰۲) استفاده شده­ است. برای بررسی روایی صوری ابزار گردآوری دادهها، ضمن استفاده از پرسشنامههای استاندارد، از نظر و تایید صاحبنظران کمک گرفته شد و همچنین پایایی پرسشنامه نهایی نیز با روش آلفای کرونباخ ۰/۸۰۵ و مطلوب گزارش شد.     داده­های جمع­آوری شده با استفاده از نرم­افزارهای آماری SPSS و AMOS تحلیل شدند و فرضیات به روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل داده­ها نشان داد که استرس ناشی از کووید-۱۹ بر عملکرد فردی کارکنان و هوش هیجانی آنان تاثیر منفی دارد؛ در حالی که هوش­هیجانی بر عملکرد فردی کارکنان، اثر مثبت و معناداری دارد و همچنین هوش هیجانی در رابطه بین استرس ناشی از کووید-۱۹ و عملکرد فردی کارکنان نقش میانجی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

استرس ، کووید ۱۹ ، عملکرد فردی کارکنان ، هوش هیجانی