بررسی تاثیر سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم و سلنیوم بر رنگیزههای فتوسنتری توتفرنگی رقم آلبیون در کشت گلخانه ای (Fragaria x ananassa var Albion) تخت تنش خشکی

خشکی از مهمترین عوامل تنش زای محیطی در جهان مخصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که تولید محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش آن می شود. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نانوذرات سیلیسیم و سلنیوم بر رتگیزههای فتوسنتزی توتفرنگی رقم آلبیون در سال ۱۳۹۶ به صورت کشت گلدانی در درون گلخانه و در شرایط آب و هوایی شهرستان مریوان به اجرا درآمد. این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی به صورت محلولپاشی با سه غلظت تیمار نانوسیلیسیم (۷۵ و ۵۰ ،۲۵ پی پی ام) و سه غلظت نانوسلنیوم (۷۵ و ۵۰ ،۲۵ پی پی ام) و یک تیمار شاهد (آب مقطر) در ۳ تکرار (هر تکرار سه گلدان) در گلخانه انجام شد. برای اعمال تیمار خشکی نیز در این آزمایش فاکتورهای آزمایش شامل ۳ سطح تنش رطوبتی (آبیاری در تخلیه رطوبتی خاک به مقادیر۳۰، ۶۰ و ۹۰ درصد (به عنوان شاهد) رطوبت ظرفیت مزرعه ای ) بود. محلولپاشی گلدانها در اواسط اردیبهشت ماه و بعد از استقرار کامل بوته های توتفرنگی هر ۱۴ روز یکبار انجام شد. یک هفته بعد از آخرین زمان محلولپاشی رنگیزههای فتوسنتزی اندازهگیری شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که تنش خشکی و تیمارهای تعدیل کننده نانوسیلیسیم و نانو سلنیوم بر کلروفیل a، b و کل در سطح یک درصد اثر معنی داری داشتند می توان نتیجه گرفت سلنیوم در شرایط آبیاری نرمال بسته به غلظت می تواند اثرات متفاوتی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، کلروفیل ، تعدیل کنندهها ، تنش آبیاری ، توت فرنگی