تاثیر کاربرد نسبت های مختلف نیترات به آمونیوم بر میزان فتوسنتز، تنفس و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت کلزا (Brassica napus L.) در شرایط شور

چکیده : به منظور بررسی تاثیر کاربرد نسبت های مختلف نیتروژن در سطوح مختلف شوری در محصول کلزا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان شرقی در سال ۸۷ انجام گرفت. فاکتور اول نسبت های نیتروژن نیترات به آمونیوم در چهار سطح (۰: ۱۰۰ ، ۲۵ : ۷۵ ، ۵۰ : ۵۰ و ۷۵ : ۲۵) و فاکتور دوم شوری در دو سطح صفر و ۲۰۰ میلی مولار کلرورسدیم بود. بیشترین وزن تر و خشک ، سطح برگ و مقدار آب نسبی، میزان فتوسنتز و شدت تعرق و میزان پتاسیم در برگ در صورت کاربرد نسبت(۵۰ :۵۰) نیترات به آمونیوم در شرایط غیر شور به دست آمد. با افزایش شوری مقادیر پارامترهای وزن تر، وزن خشک، سطح برگ، مقدار نسبی آب، میزان و فتوسنتز و شدت تعرق و میزان پتاسیم برگ به طور معنی داری کاسته شده و به نظر می رسد با افزایش شوری در صورت اعمال نسبت نیتروژنی، (۵۰ :۵۰) نیترات به آمونیوم گیاه آسیب کمتری می بیند. همچنین فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت نظیر گلوتاتیون ردوکتاز، سوپراکسید دسیموتاز، پراکسیداز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در نتیجه اعمال تیمارهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در محیط شور به طور معنی داری بیشتر از شرایط غیر شور بود. در تیمارهایی که محصول کلزا از مقادیر بالای آمونیوم استفاده نموده بود میزان فعالیت این آنزیمها بیشتر از شرایط تغذیه با نیترات بود. بیشترین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در صورت کاربرد نسبت نیترات به آمونیوم ۵۰ : ۵۰ و ۷۵: ۲۵ اندازه گیری شد. به نظر می رسد با قرار گرفتن کلزا در محیط شور و کاربرد نسبت های نیتروژنی فوق، گیاه بهتر خواهد توانست شرایط تنش را سپری نماید. واژه های کلیدی : کلزا، شوری، نسبت های نیتروژن، آنزیم های آنتی اکسیدانت